Eindelijk kwam er beweging in de droomerige atmosfeer--en geweldige beweging ook. De zaak van den moord zou voorkomen bij het Gerechtshof. Natuurlijk werd deze zaak het onderwerp van alle gesprekken; ook in Toms kring werd er druk over gesproken. Maar telkens, als het woord genoemd werd, voer hem eene rilling door de leden en hij verbeeldde zich in zijn angst, dat er voorbedachtelijk zoo gedurig in zijne tegenwoordigheid over gesproken werd, om te zien of hij er ook iets mede te maken had. Ofschoon hij zeker wist, dat niemand eenig vermoeden omtrent zijne bekendheid met de misdaad kon hebben, voelde hij zich toch onder die praatjes niet op zijn gemak. Hij stierf elken dag duizend dooden en nam eindelijk Huck met zich naar eene eenzame plaats om de zaak met hem te bepraten. Het zou eene verlichting wezen, eens even zijn tong vrij te laten en den lijdenslast met een lotgenoot te deelen. Bovendien wilde hij er zich van overtuigen, dat Huck gezwegen had.
Un événement impatiemment attendu vint enfin secouer pour de bon la torpeur de Saint-Petersburg. Muff Potter allait être jugé devant le tribunal du pays. Aussitôt, il ne fut plus question que de cela. Tom ne pouvait s’en abstraire. Chaque fois qu’on parlait du crime devant lui, le garçon sentait son cœur se serrer. Sa conscience le mettait au supplice et il était persuadé que des gens abordaient ce sujet avec lui, uniquement pour tâter le terrain. Il avait beau se dire qu’on ne pouvait rien savoir, il n’était pas tranquille. Il emmena Huck dans un endroit désert afin d’avoir en sa compagnie une sérieuse conversation sur ce point. Cela le soulagerait un peu de délier sa langue pendant un court moment et de partager son fardeau avec un autre.
"Huck, heb je nooit iemand daarover gesproken?"
« Huck, tu n’as rien dit à personne ?
"Waarover?"
– À propos de quoi ?
"Dat weet je wel!"
– Tu sais très bien.
"O, natuurlijk niet."
– Ah ! oui… Mais non, bien sûr, je n’ai rien dit.
"Nooit een woord?"
– Pas un mot ? Jamais ?
"Nooit een enkel woord.--Waarom vraag je dat?"
– Non, pas un mot. Pourquoi me demandes-tu ça ?
"Wel, ik was er bang voor."
– Je craignais que tu n’aies parlé.
"Maar Tom Sawyer! Wij zouden geen vier en twintig uur meer geleefd hebben, als het ontdekt was. Dat weet je immers wel."
– Mais voyons, Tom Sawyer, nous n’en aurions pas pour deux jours à vivre si nous ne tenions pas notre langue. Tu le sais bien. »
Tom werd kalmer. Na een pauze hernam hij:
Tom se sentit rassuré.
"Huck, je zoudt je immers door niets, noch door iemand laten ompraten."
« Huck, fit-il après une pause, on ne peut pas nous forcer à parler ?
"Laten ompraten? Wel, als ik zin krijg om me door dien duivel van een kleurling te laten verzuipen, dan zal ik me laten ompraten."
– Me forcer à parler, moi ! Qu’on essaie ! Je n’ai aucune envie de me faire assassiner.
"Nu, dan is het in orde. Ik geloof, dat we veilig zijn, zoolang we zwijgen. Doch laat ons voor de securiteit nog eens zweren."
– Allons, je crois que nous n’aurons rien à craindre tant que nous nous tairons. Mais nous ferions tout de même mieux de renouveler notre serment. C’est plus sûr.
"Best."
– Si tu veux. »
Dus zwoeren de knapen ten tweede male met dure eeden.
Les deux garçons jurèrent donc de nouveau de ne jamais parler de ce qu’ils avaient vu la nuit, dans le cimetière.
"Wat zeggen de menschen toch, Huck? Ik heb er nog zoo weinig van gehoord."
"Zeggen! 't Is Muff Potter en 't blijft Muff Potter. Het koude zweet staat mij op 't voorhoofd, als ik het hoor, en ik zou wel onder den grond willen kruipen."
"Zoo gaat het mij ook. Ik weet, dat hij er om koud is.--Heb je niet somtijds medelijden met hem?"
« Dis donc, demanda Tom, ça ne te fait pas de la peine pour Muff Potter ?
"Ja, dag en nacht. 't Is wel geen beste, die Muff Potter, maar hij heeft nooit iemand kwaad gedaan. Hij bedelt wel eens langs de straat om geld te krijgen voor drank en hij loopt ook te luieren, maar o, Heertje, dat doen we allemaal, ten minste de meesten, vooral de dominees en dat slag van volk. Maar hij is een goede kerel, want hij heeft me eens de helft van zijn visch gegeven, terwijl hij zelf nog honger had; en ik weet niet hoeveel maal hij mij geholpen heeft, als ik in de knijp zat."
– Si, forcément. Il ne vaut pas grand-chose mais ce n’est pas un mauvais type. Et puis, il n’a jamais rien fait de mal. Il pêche un peu pour avoir de quoi boire, il ne fiche rien d’un bout à l’autre de la journée, mais quoi ! Nous en sommes tous plus ou moins là ! Non, je t’assure que c’est un brave type. Une fois, il m’a donné la moitié de son poisson parce qu’il n’en avait pas d’autre. Il m’a souvent aidé dans les moments difficiles.
"En voor mij heeft hij oude vliegers opgelapt, Huck, en vischnetten gebreid. Ik wou, dat ik hem uit de kast kon krijgen."
– Et moi, il m’a réparé mon cerf-volant et il a fixé des hameçons à ma ligne. Je voudrais bien lui permettre de s’évader.
"We kunnen er hem niet uit krijgen, Tom; en 't zou hem niet veel baten, want ze zouden hem er wel gauw weder inpakken."
– C’est impossible, mon pauvre Tom ! Et puis on ne serait pas long à le repincer, va.
"Ja, dat zouden zij. Maar ik vind het akelig om hem zoo duivelsch valsch te hooren beschuldigen van iets, dat hij niet gedaan heeft."
– Oui, mais ça me dégoûte de les entendre parler de lui comme ils le font, alors qu’il est innocent.
"Ik ook, Tom. Ik heb ze hooren zeggen, dat hij de gemeenste schurk uit het land was en dat het een wonder is, dat hij niet eerder gehangen werd."
– Moi aussi, je te prie de croire. Tout le monde dans le pays dit que c’est un monstre et qu’il aurait dû être pendu depuis longtemps.
"Ja, zoo praten zij. Ik heb hooren zeggen, dat, als hij vrij kwam, zij hem zouden lynchen --en dat zouden zij doen ook."
– J’ai entendu dire que si jamais on ne le condamnait pas, il serait certainement lynché.
– Et ils le feraient, c’est sûr ! »
De jongens praatten nog een tijdlang op deze wijze voort, doch het gesprek bracht hun weinig troost aan. Tegen schemeravond stonden zij voor de kleine eenzame gevangenis, wellicht met een vage hoop in het hart, dat er iets zou gebeuren, waardoor hunne moeielijkheden uit den weg zouden worden geruimd. Doch er gebeurde niets; de engelen en feeën schenen zich het lot van dezen ongelukkige niet aan te trekken.
Les deux garçons continuèrent longtemps à bavarder sur ce thème, bien que cela ne leur apportât guère de réconfort. Au moment du crépuscule, ils se retrouvèrent en train de rôder autour de la petite prison isolée comme s’ils attendaient que quelque chose ou quelqu’un vînt résoudre leur dilemme. Mais rien ne se produisit. On eût dit que ni les anges ni les fées ne s’intéressaient au sort de l’infortuné prisonnier.
Tom en Huck deden dien avond wat zij al menigmaal hadden gedaan; zij zetten zich voor het tralievenster der cel neder en gaven Potter wat tabak en een paar zwavelstokken. Daar de gevangene in een laag hok lag en door geen schildwachten werd bewaakt, konden zij hem deze kleine giften zonder moeite toereiken.
Tom et Huck firent ce qu’ils avaient déjà fait maintes fois auparavant : ils se hissèrent jusqu’à l’appui extérieur de la petite fenêtre grillagée et passèrent du tabac et des allumettes à Potter. Il était seul dans sa cellule. Il n’y avait pas de gardien pour le surveiller.
Zijne dankbaarheid voor hunne geschenken had hen altijd pijnlijk aangedaan,--doch ditmaal trof zij hen meer dan ooit. Zij vonden zichzelven onuitsprekelijk laf en valsch, toen Potter zeide:
Ses remerciements avaient toujours éveillé les remords des deux camarades, mais ce soir-là, ils les bouleversèrent. Ils se sentirent particulièrement ignobles et lâches, lorsque Potter leur dit :
"Jelui bent almachtig goed voor me geweest, jongens, beter dan iemand anders in de geheele stad, en ik zal het nooit, nooit vergeten. Dikwijls zeg ik tot mijzelven: 'Ik placht al de vliegers en dingen voor de jongens in orde te maken en hen te wijzen waar de beste visch te vangen was en hun pleizier te doen zooveel ik kon, en thans, nu hij in nood is, hebben zij allen den ouden Muff vergeten--allen behalve Tom en Huck. Die vergeten hem niet,' zeg ik, en ik vergeet hen niet. Wel jongens, ik heb een vreeselijke misdaad gepleegd, in mijne dronkenschap,--anders begrijp ik niet, hoe ik het gedaan kon hebben,--en nu moet ik er voor hangen, en dat is maar goed, ja, 't beste wat ze met mij doen kunnen. Doch daar zullen wij niet verder over spreken. Ik wil jelui niet akelig maken, daarvoor ben jelui te goed voor mij geweest! Maar wat ik zeggen wou, is dit: drinkt nooit te veel, en jelui zult nooit hier komen. Ga een beetje dichter bij het raam staan, dan kan ik jelui beter zien; 't is zoo'n troost, vriendelijke gezichten te zien, als men zich zoo diep ellendig voelt,--en ik zie ze hier nooit, behalve die van jelui. Goede, vriendelijke gezichten. Goede, vriendelijke gezichten! Gaat op elkanders rug staan en geef mij de hand; uwe handen kunnen wel door de tralies doch de mijne niet, die zijn te groot. Kleine, teere handjes, die Muff Potters last verlicht hebben en welke, als ze maar konden, dien wel heelemaal zouden wegnemen!"
« Vous avez été rudement bons pour moi, les gars, meilleurs que n’importe qui dans le pays. Je n’oublierai jamais ce que vous avez fait, jamais. Je me dis souvent : « Autrefois, je rafistolais les cerfs-volants des garçons, je leur apprenais un tas de trucs, je leur montrais les bons endroits pour pêcher, j’essayais d’être gentil avec eux, mais maintenant, ils m’ont tous oublié, ils ont tous oublié le vieux Muff parce qu’il est dans le pétrin. Oui, tous, sauf Tom et Huck. Et moi non plus, je ne les oublie pas… » Vous savez, les gars, j’ai fait une chose épouvantable. J’étais soûl, j’étais fou, je ne m’explique pas ça autrement, et maintenant je vais aller me balancer au bout d’une corde : c’est juste ! Et puis, je crois qu’il vaut mieux en finir. Allons, je n’en dirai pas plus pour ne pas vous faire de peine, mais je veux quand même vous dire de ne jamais vous enivrer, comme ça, vous n’irez pas en prison. Maintenant, montrez vos frimousses. Faites-vous la courte échelle. Ça fait du bien de voir les amis. Là, c’est ça. Laissez-moi vous caresser les joues. C’est ça. Serrons-nous la main. La vôtre passera à travers les barreaux, mais la mienne est trop grosse. Braves petites mains. Ça ne tient pas beaucoup de place, mais elles ont bien aidé le pauvre Muff et elles l’aideraient encore bien plus si elles le pouvaient. »
Tom ging dien avond diep rampzalig naar huis en werd den ganschen nacht door afgrijselijke droomen gekweld. De twee volgende dagen was hij al vroeger op straat en en bleef hij om de zaal van het gerechtshof heen zweven, naar welk gebouw hij onwederstaanbaar gedreven werd, ofschoon hij al zijne krachten inspande om zich te dwingen er vandaan te blijven. Huck ondervond hetzelfde en de beide knapen vermeden elkander opzettelijk. Soms liepen zij voor een oogenblik weg, doch dezelfde vreeselijke betoovering dreef hen altijd weder naar het gebouw terug. Telkens spitste Tom de ooren, wanneer er een leeglooper de zaal in- of uitslenterde, doch hij hoorde onveranderlijk treurig nieuws; het net werd hoe langer hoe dichter om den armen Potter toegehaald. Aan den avond van den tweeden dag liep in het stadje het gerucht dat het feit door Injun Joe's verklaring volkomen was bewezen en dat er geen twijfel meer bestond omtrent de uitspraak der jury.
Tom rentra chez lui la mort dans l’âme. Cette nuit-là, il eut d’effroyables cauchemars. Le lendemain et le jour suivant, il erra aux abords du tribunal. Il était attiré là par une force irrésistible, mais il lui restait encore assez de volonté pour ne pas entrer. Il en allait de même pour Huck et les deux camarades étaient si troublés qu’ils s’évitaient avec soin. Chaque fois que quelqu’un sortait du tribunal, Tom s’approchait et essayait d’obtenir des renseignements sur la marche du procès. À la fin du second jour, le verdict ne faisait plus de doute pour personne. Joe l’Indien n’avait pas varié d’une ligne au cours de sa déposition et le sort de Potter était réglé comme du papier à musique.
Tom kwam laat in den avond tehuis en klom door het venster in zijne slaapkamer. Hij was in een staat van vreeselijke opgewondenheid en uren verliepen, eer hij den slaap kon vatten. Den volgenden morgen liep de gansche stad uit naar het Hof, want dit was de groote dag. De beide geslachten waren gelijkelijk in dit zich opeenhoopend publiek vertegenwoordigd. Na lang op zich te hebben laten wachten, kwam de jury binnen en nam haar zetels in. Kort daarop werd Potter geboeid binnengebracht. Hij zag er bleek en ontdaan uit en werd zoo geplaatst, dat al de nieuwsgierige oogen hem konden zien. Niet minder viel Injun Joe in 't oog, verstaald als altijd. Na eene kleine pauze kwam de voorzitter binnen en de sherif verklaarde de zitting voor geopend. Daarop volgde het gewone gefluister onder de leden der balie en het bijeenverzamelen der stukken. Deze bijzonderheden en het haar vergezellend oponthoud brachten niet weinig bij om het indrukwekkende dezer bijeenkomst te verhoogen en de vergadering in de grootste spanning te brengen.
Tom resta dehors fort tard ce soir-là et rentra dans sa chambre par la fenêtre. Il était dans un état d’énervement indescriptible. Il lui fallut des heures pour s’endormir. Le lendemain matin, la salle d’audience était pleine à craquer. Tout le village était là, car c’était le jour où devait se décider le sort de l’accusé. Les hommes et les femmes se pressaient en nombre égal sur les bancs étroits. Après une longue attente, les jurés vinrent s’asseoir aux places qui leur étaient réservées. Puis, Potter entra à son tour avec ses chaînes. Il était pâle. Il avait les yeux hagards d’un homme qui se sait perdu. On l’installa sur un banc exposé à tous les regards ; Joe l’Indien, toujours impassible, attirait lui aussi l’attention de tous. Après quelque temps, le juge arriva, suivi du shérif qui déclara que l’audience était ouverte.
Nu werd er een getuige voorgeroepen die verklaarde, dat hij Muff Potter in den vroegen morgen van den dag, waarop de moord ontdekt was, zich in een beek had zien wasschen en onmiddellijk daarop door het kreupelhout wegsluipen. Nadat dien getuige enkele vragen gedaan waren, zeide de openbare aanklager;
Comme toujours dans le procès, on entendit les avocats se parler à voix basse et remuer des papiers. Aucun de ces petits détails n’échappa au public, et tous contribuèrent à créer une atmosphère angoissante.
"Hebt gij den getuige nog verder iets te vragen?"
Bientôt, on appela le premier témoin. Celui-ci confirma qu’il avait surpris Potter en train de se laver au bord d’un ruisseau pendant la nuit du crime, et que l’accusé s’était enfui en l’apercevant.
De gevangene hief een oogenblik de oogen op, doch sloeg ze terstond weder neer, toen zijn verdediger zeide:
« Vous n’avez rien à demander au témoin ? demanda le juge à l’avocat de Potter.
"Ik heb hem geene vragen te doen."
– Non, rien. »
De volgende getuige deelde mede, dat er een mes bij het lijk gevonden was. Op de vraag, of hij dezen ook iets te vragen had, antwoordde de advocaat van Potter:
Le témoin suivant raconta comment il avait trouvé le couteau auprès du cadavre du docteur.
« Vous n’avez rien à demander au témoin ? fit de nouveau le juge.
"Ik heb ook dezen niets te vragen."
– Non, rien », répondit le défenseur de Muff Potter malgré le regard suppliant de son client.
Un troisième témoin jura qu’il avait vu souvent l’arme du crime entre les mains de Potter.
Het publiek begon teekenen van ontevredenheid te geven.--Was deze advocaat van plan zijn cliënt het leven te doen verliezen, zonder een enkele poging te wagen om hem te redden?
Verscheidene getuigen legden verklaringen af omtrent de schuld verradende houding van Potter, toen hij op de plaats waar de moord gepleegd was, gebracht werd. Zij mochten allen aftrekken zonder kruisvragen te ondergaan.
Plusieurs autres insistèrent sur son air coupable quand il était revenu sur les lieux du crime. Les détails des tristes événements qui s’étaient passés ce matin-là dans le cimetière, et qui étaient présents à l’esprit de tous, furent ainsi rapportés par des témoins dignes de foi, mais tous défilèrent à la barre sans que l’avocat voulût poser la moindre question.
L’assistance commençait à trouver bizarre l’attitude du défenseur.
Al de bezwarende omstandigheden, welke in dien morgen op het kerkhof hadden plaats gegrepen en die de aanwezigen zich zoo goed wisten te herinneren, werden door geloofwaardige getuigen gestaafd, maar tot geen hunner werd door Potters verdediger een vraag gericht. De verslagenheid en ontevredenheid van het publiek uitte zich in een dof gemompel en gaf aanleiding tot eene berisping van de zijde van den voorzitter. De woordvoerder voor de beschuldiging zeide daarop:
« Allait-il donc laisser condamner son client à mort sans ouvrir la bouche ? » Telle était la question que tout le monde se posait. On était déçu et on le fit bien voir en manifestant sa désapprobation par des murmures qui valurent au public une remontrance du juge.
Le procureur se leva d’un air solennel.
Door de beëedigde getuigenissen van burgers, wier geloofwaardigheid boven alle verdenking verheven is, hebben wij het onweerlegbaar bewijs geleverd, dat de ongelukkige gevangene, die in gindsche bank gezeten is, het vreeselijk misdrijf heeft bedreven. Onze taak is hiermede geëindigd.
« Messieurs les jurés, les dépositions de ces honorables citoyens, dont nous ne saurions mettre en doute la parole, nous renforcent dans notre idée qu’il ne peut y avoir d’autre coupable que l’accusé ici présent. Nous n’avons rien à ajouter et nous nous en rapportons à vous. »
Een kreet ontsnapte den armen Potter en hij sloeg zijne handen voor het gelaat en bewoog zich onrustig op zijne plaats, terwijl er in de gerechtszaal een pijnlijk stilzwijgen heerschte. Vele mannen waren bewogen en menige vrouw gaf door tranen van medelijden blijk. De verdediger stond op en sprak:
Le malheureux Potter laissa échapper un gémissement et se prit la tête à deux mains tandis que des sanglots agitaient ses épaules. Les hommes étaient émus et les femmes laissaient couler leurs larmes sans vergogne. L’avocat de la défense se leva à son tour et dit :
"Mijnheer de Voorzitter! Toen wij bij het begin der behandeling van dit geding ons enkele aanmerkingen over de zaak veroorloofden, hebben wij gezegd, dat wij zouden trachten aan te toonen, dat onze cliënt bij het plegen dezer ontzettende daad handelde in een toestand van waanzin, ontstaan uit misbruik van sterken drank, die zijne aansprakelijkheid uitsloot. Wij zijn op dat voornemen teruggekomen; die verdediging zullen wij niet voeren." (En toen tot den deurwaarder) "Roep Thomas Sawyer."
« Monsieur le juge, nos remarques au cours des débats ont dû vous faire deviner que nous comptions présenter la défense de notre client en invoquant l’irresponsabilité entraînée par état d’ivresse. Nous avons changé d’avis et nous renonçons à ce moyen. » Il se tourna vers le greffier.
« Faites appeler Thomas Sawyer, je vous prie. »
De grootste verbazing teekende zich op ieders gelaat, dat van Potter niet uitgezonderd. Aller oogen wendden zich vol bevreemding en belangstelling op Tom, toen deze opstond en in het getuigenbankje plaats nam. De knaap zag er bleek en doodelijk verschrikt uit. De eed werd hem afgenomen.
La stupeur se peignit sur tous les visages, y compris celui de Potter. Tout le monde eut les yeux braqués sur Tom lorsqu’il traversa la salle pour se rendre à la barre des témoins. Le jeune garçon avait l’air un peu affolé car il avait très peur. Il prêta serment.
"Tom Sawyer, waar zijt gij den zeventienden Juni, omstreeks middernacht geweest?"
« Thomas Sawyer, où étiez-vous le 17 juin vers minuit ? »
Tom keek naar het verstaalde gezicht van Injun Joe en zijne tong weigerde hare diensten. Het publiek luisterde met ingehouden adem, doch de woorden wilden niet komen. Na een paar minuten echter kwam de ontstelde knaap eenigermate tot zich zelven en trachtte hij zijne stem te verheffen, om zich door de aanwezigen te doen verstaan en zeide:
Tom jeta un coup d’œil à Joe l’Indien dont le visage immobile avait l’air sculpté dans la pierre. Aucun mot ne sortait de sa bouche. Finalement, Tom rassembla assez de courage pour répondre d’une voix étranglée :
"Op het kerkhof!"
« Au cimetière.
"Een weinig luider, als 't u belieft. Wees niet bang.--Gij waart....?"
– Un peu plus haut, s’il vous plaît. N’ayez pas peur. Où étiez-vous ?
"Op het kerkhof!"
– Au cimetière. »
Eene minachtende glimlach speelde om de lippen van Injun Joe.
Un sourire méprisant erra sur les lèvres de Joe l’Indien.
"Waart gij in de nabijheid van het graf van Hoss Williams?"
« Vous étiez près de la tombe de Hoss Williams ?
"Ja, mijnheer."
– Oui, monsieur.
"Spreek nog iets luider. Hoe dicht waart ge er bij?"
– Allons, un tout petit peu plus haut. À quelle distance en étiez-vous ?
"Zoo dicht, als ik thans bij u sta."
– Aussi près que je le suis de vous.
"Hieldt gij u verborgen of niet?"
– Étiez-vous caché ?
"Verborgen, mijnheer."
– Oui.
"Waar?"
– Où cela ?
"Achter de olmboomen, aan den rand van het graf."
– Derrière un orme, tout à côté de la tombe. »
Injun Joe deinsde onwillekeurig achteruit.
Joe l’Indien réprima un mouvement imperceptible.
"Hadt gij niemand bij u?"
« Y avait-il quelqu’un avec vous ?
"Ja, mijnheer. Ik was daar met..."
– Oui. J’étais là avec…
"Wacht, wacht een oogenblik. Gij behoeft den naam van uw makker niet te noemen. Wij zullen hem te zijner tijd voorbrengen. Hadt gij iets bij u?"
– Attendez… Attendez. Inutile de citer le nom de votre compagnon. Nous le ferons comparaître quand le moment sera venu. Aviez-vous quelque chose avec vous ? »
Tom aarzelde en keek verlegen voor zich.
Tom hésita et parut tout penaud.
"Spreek vrij uit, mijn jongen;--wees niet bedeesd. 't Is altijd braaf on de waarheid te spreken. Wat hebt gij mede naar het kerkhof genomen?"
« Allons, parlez, mon garçon. N’ayez pas peur. La vérité est toujours digne de respect. Vous n’aviez pas les mains vides, n’est-ce pas ?
"Niets dan een--een doode kat!"
– Non… nous avions emporté… un chat mort. »
Voor een oogenblik verhief zich zulk een luid glimlach onder de menigte, dat de voorzitter den hamer moest gebruiken.
Un murmure joyeux courut dans la salle, vite étouffé par le juge.
"Nu, mijn jongen, vertel ons al wat er is voorgevallen. Zeg het in uw eigen taal;--sla niets over en wees niet bang."
« Nous montrerons le squelette du chat. Maintenant, mon garçon, racontez-nous tout ce qui s’est passé. N’oubliez rien. N’ayez pas peur. Allez-y carrément. »
Tom begon. Eerst aarzelend, doch naarmate hij zich warmer over het onderwerp maakte, vloeiden zijne woorden met grooter gemak, en het duurde niet lang of er werd geen geluid gehoord dan dat van zijne stem. Aller oogen waren op hem gericht en met open mond en ingehouden adem hing het publiek aan zijne lippen, ontzet door het verhaal van de afgrijselijke geschiedenis. De hooggespannen aandacht bereikte haar toppunt, toen de jongen zeide:
Tom commença son récit. Au début, il s’embrouilla, mais, à mesure qu’il s’échauffait, les mots lui venaient plus facilement. Au bout d’un moment, on n’entendit plus dans la salle que le son de sa voix. Tous les yeux étaient fixés sur lui. Chacun retenait son souffle pour mieux écouter la sinistre et passionnante histoire. L’émotion fut à son comble lorsque Tom déclara :
"En toen de dokter de plank opnam en Muff Potter viel, sprong Injun Joe met het mes op hem toe en...."
« Le docteur venait d’assommer Muff Potter avec une planche, quand Joe l’Indien sauta sur lui avec son couteau et… »
Krak! Sneller dan de bliksem vloog de kleurling door een raam, duwde allen die hem trachten tegen te houden terug en was verdwenen.
On entendit une sorte de craquement. Prompt comme l’éclair, le métis, bousculant tous ceux qui lui barraient le passage, avait sauté par la fenêtre et pris la poudre d’escampette !