De Zaterdagmorgen kwam; een heerlijke, warme zomerdag vol vroolijkheid en leven. Alle harten waren blijde gestemd en de jeugd uitte hare blijdschap in een opgewekt gezang. Genot was op elk gelaat te lezen en van veerkracht getuigde iedere stap. De acacia's stonden in vollen bloei en de lucht was van den geur der bloesems vervuld. De heuvels in en buiten St. Petersburg waren met een groen zomerkleed getooid en zagen er zoo rustig en uitlokkend uit, dat hij die ze in de verte zag droomde van het land van belofte, overvloeiende van melk en honig.
星期六的早晨到了，夏天的世界，阳光明媚，空气新鲜，充满了生机。每个人的心中都荡漾着一首歌，有些年轻人情不自禁地唱出了这首歌。每个人脸上都洋溢着欢乐，每个人的脚步都是那么轻盈。洋槐树正开着花，空气里弥漫着芬芳的花香。村庄外面高高的卡第夫山上覆盖着绿色的植被，这山离村子不远不近，就像一块“乐土”，宁静安详，充满梦幻，令人向往。
Tom verscheen aan de deur met een emmer vol witkalk en een verf kwast met een langen steel. Hij overzag de schutting die hij moest witten, en de vroolijkheid week uit zijn hart en eene diepe droefgeestigheid daalde daarin neder. Dertig el schutting negen voet hoog! Ach, het leven was een last, zwaar om te dragen! Al zuchtende doopte hij zijn kwast in de kalk en maakte eene dikke streek; hij herhaalde het werk nog eens en nog eens, vergeleek het onbeteekenend streepje gewitte schutting met het groote veld, dat nog gewit moest worden, en zette zich ontmoedigd op een boomstam neder. Daar kwam Jim, een liedje zingende, met een emmer aan den arm, de deur uithuppelen. Water uit de stadspomp halen was tot nu toe in Toms oogen een hatelijk werk geweest, maar vandaag scheen het hem zoo heel naar niet. Immers hij wist, dat er menschen bij de pomp zouden zijn. Zij was op sommige uren ongenaakbaar vanwege de jongens en meisjes van allerlei soort; blanken, kleurlingen en negers waren er altijd in menigte, die, terwijl zij hun beurt afwachtten, zich met speelgoed verkwanselen, twisten, vechten en krijgertje spelen vermaakten. Vandaar dat, hoewel de pomp vlak bij was, Jim nooit binnen het uur terugkwam; en dan nog moest hij meestal gehaald worden.
汤姆出现在人行道上，一只手拎着一桶灰浆，另一只手拿着一把长柄刷子。他环顾栅栏，所有的快乐，立刻烟消云散，心中充满了惆怅。栅栏可是三十码长，九英尺高啊。生活对他来说太乏味空洞了，活着仅是一种负担。他叹了一口气，用刷子蘸上灰浆，沿着最顶上一层木板刷起来。接着又刷了一下，二下。看看刚刷过的不起眼的那块，再和那远不着边际的栅栏相比，汤姆灰心丧气地在一块木箱子上坐下来。这时，吉姆手里提着一个锡皮桶，嘴中唱着“布法罗的女娃们”蹦蹦跳跳地从大门口跑出来。在汤姆眼中，到镇上从抽水机里拎水，一向是件令人厌烦的差事，现在他可不这样看了。他记得在那里有很多伴儿。有白人孩子，黑人孩子，还有混血孩子，男男女女都在那排队等着提水。大家在那儿休息，交换各自玩的东西，吵吵闹闹，争斗嬉戏。而且他还记得尽管他们家离拎水处只有一百五十码左右，可是吉姆从没有在一个小时里拎回一桶水来——有时甚至还得别人去催才行。汤姆说：
Daarom zei Tom: "Zeg eens, Jim, zal ik water halen en jij witten?"
“喂，吉姆，如果你来刷点墙，我就去提水。”
Jim schudde het hoofd en zei:
吉姆摇摇头，说：
"Dat kan niet, jongeheer. De oude juffer heeft me gezegd, dat ik water moest halen en met niemand moest blijven staan praten. Zij zei ook, dat, als de jongeheer Tom me vroeg om te witten, ik net doen moest alsof ik het niet hoorde;--en dat ze zou komen zien of ik gedaan had, wat ze gezeid had."
“不行，汤姆少爷。老太太，她叫我去提水，不准在路上停下来和人家玩。她说她猜到汤姆少爷你会让我刷墙，所以她吩咐我只管干自己的活，莫管他人闲事——她说她要亲自来看看你刷墙。”
"O, stoor je daar niet aan, Jim; dat zegt ze altijd. Geef den emmer: ik ben binnen twee minuten terug. Zij zal het nooit te weten komen."
“咳，吉姆，你别管她对你说的那一套。她总是这样说的。 把水桶给我——我很快就回来。她不会知道的。”
"Ik durf niet, jongeheer. Als de juffer het zag, zou ze me de haren uit het hoofd trekken."
“哦，不，我可不敢，汤姆少爷。老太太她会把我的头给拧下来的，她真的会的！”
"Zij? Ze slaat haast nooit,--en als ze het doet, is het alsof er een veer over je rug gaat. Zij heeft een grooten mond, maar praatjes doen geen zeer. Jim, als je het doet, krijg je een knikker, een albasten knikker."
“她吗？她从来没揍过任何人——她不过是用顶针在头上敲敲罢了——谁还在乎这个，我倒是想问问你。她不过是嘴上说得凶，可是说说又伤害不了你——只要她不大叫大嚷就没事。吉姆，我给你一个好玩意，给你一个白石头子儿！”
Jim begon te weifelen.
吉姆开始动摇了。
"Een albasten knikker Jim, en een baas ook?"
“白石头子，吉姆！这可是真正好玩的石头子啊。”
"Wel, het is verleidelijk, jongeheer, maar ik ben zoo bang voor de oude juffer."
“嘿，老实说，那是个挺不错的好玩意。可是汤姆少爷，我害怕老太太……”
“还有，吉姆，只要你答应了的话，我还给你看我那只脚趾头，那只肿痛的脚趾头。”
Doch Jim was een mensch en de verleiding was te groot. Hij zette den emmer neder en nam den witten knikker. Een kwartier later, juist toen tante Polly met een pantoffel in de hand, een glans van triomf op het gelaat, uit den tuin kwam, hoorde men Jim luid klingelend den vollen emmer in de gang zetten en stond Tom weder dapper te witten.
吉姆到底是个凡人，不是神仙——这诱惑对他太大了。他放下水桶，接过白石头子儿，还饶有兴趣地弯着腰看汤姆解开缠在脚上的布带子，看那只肿痛的脚趾。可是，一会儿之后，吉姆的屁股直痛，拎着水桶飞快地沿着街道跑掉了；汤姆继续用劲地刷墙，因为波莉姨妈此时从田地干活回来了。她手里提着一只拖鞋，眼里流露出满意的神色。
Maar die witwoede duurde niet lang. Tom verviel spoedig in gepeins over de pretjes, die hij zich van dezen Zaterdag had voorgesteld en zijn gemoed schoot vol. Thans zouden al de jongens, die vrijaf hadden, vol heerlijke plannen voorbijkomen en dan zouden zij hem uitlachen, omdat hij moest witten. Dat was al te erg. Hij haalde zijne wereldsche schatten voor den dag, bekeek die en zag dat zij uit gebroken speelgoed en andere prullen bestonden. 't Was genoeg om zijn werk voor een paar minuten af te koopen, maar veel te weinig om een half uur vrij te krijgen. Hij stak zijne bezittingen weer in den zak en gaf het denkbeeld, van te trachten met die voorwerpen de jongens om te koopen, op. In dit wanhopige oogenblik kreeg hij een schitterenden inval.
不过，汤姆这股劲没持续多久。他开始想起原先为这个休息日所作的一些玩耍的安排，心里越想越不是滋味。再过一会儿，那些自由自在的孩子们就会蹦跳着跑过来，做各种各样开心好玩的游戏，他们看到他不得不刷墙干活，会大肆嘲笑挖苦他的——一想到这，汤姆心里就像火烧似的难受。他拿出他全部的家当宝贝，仔细地看了一阵——有残缺不全的玩具、一些石头子、还有一些没有什么用处的东西。这些玩意足够用来换取别的孩子为自己干活，不过，要想换来半个小时的绝对自由，也许还差得远呢。于是他又把这几件可怜的宝贝玩意装进口袋，打消了用这些来收买那些男孩子的念头。正在这灰心绝望的时刻，他忽然灵机一动，计上心来。这主意实在是聪明绝伦，妙不可言。
Hij nam den kwast en werkte rustig voort. Daar kwam Ben Rogers in 't gezicht, de jongen wiens spot hij boven alles vreesde. Bens tred was een aanhoudend huppelen en springen, een teeken dat zijn hart licht en zijne verwachtingen groot waren. Hij at een appel en deed nu en dan een lang liefelijk gefluit hooren, gevolgd door een zwaarklinkend: ding dong dong, ding dong dong. Immers hij stelde een stoomboot voor. Naarmate hij dichterbij kwam, vertraagde hij zijn stap, hield het midden van de straat, leunde ver over stuurboord en begon zeer kunstig, met veel gewicht te laveeren, daar hij de stoomboot "de groote Missouri" vertoonde. Hij was tegelijk boot, kapitein en machinebel en moest zich zelven dus verbeelden op het dek te staan, daarop bevelen te geven en die ten uitvoer te brengen.
他拿起刷子，一声不响地干了起来。不一会儿，本·罗杰斯出现了——在所有的孩子们当中，正是这个男孩叫汤姆最害怕。汤姆最怕他的讥讽。本走路好像是做三级跳——这证明他此时的心情轻松愉快，而且还打算干点痛快高兴的事。他正在吃苹果，不时地发出长长的、好听的“呜——”的叫声，隔会儿还“叮当当、叮当当”地学铃声响，他这是在扮演一只蒸汽轮船。他越来越近，于是他减慢速度，走到街中心，身体倾向右舷，吃力、做作地转了船头使船逆风停下——他在扮演“大密苏里号”，好像已吃水九英尺深。他既当船，又当船长还要当轮机铃。因此他就想象着自己站在轮船的顶层甲板上发着命令，同时还执行着这些命令。
"Stop, mijnheer! Ling-ling-ling." De boot ging iets te spoedig vooruit en de knaap trok langzaam zijwaarts.
“停船，伙计！叮——啊铃！”船几乎停稳了，然后他又慢慢地向人行道靠过来。
"Iets naar achteren! Ling-ling-ling!" Toen liet hij zijn arm stijf langs de zijden glijden.
“调转船头！叮——啊铃——铃！”他两臂伸直，用力往两边垂着。
"Zet haar terug naar stuurboord! Ling-ling-ling, Chow-ch-chow chow!" Daarna begon hij met de rechterhand een cirkel te beschrijven, welke beweging het draaien van een wiel verbeelde.
“右舷后退，叮——啊铃——铃！嚓呜——嚓——嚓呜！嚓呜！” 他一边喊着，一边用手比划着画个大圈——这代表着一个四十英尺大转轮。
"Terug naar bakboord. Ling-ling-ling! Chow-chow-ch!" De linkerhand begon cirkels te beschrijven.
“左舷后退！叮——啊铃——铃！嚓呜——嚓——嚓呜——嚓呜！”左手开始画圈。
"Aan stuurboordszijde, stop! Ling-ling-ling! Aan bakboordszijde, stop! Laat maar langzaam bijdraaien! Ling-ling-ling! Chow-chow-ow! Gebruik de hoofdtouwen. Vlug, nu de boeglijn.--Wat doet ge daar? Wind den kabel on dien paal. Naar den steiger toe--vooruit! Machine stil! Ling-ling-ling!"
“右舷停！叮——啊铃——铃！左舷停！右舷前进！停！外面慢慢转过来！叮——啊铃——铃！嚓——呜——呜！把船头的绳索拿过来！快点！喂——再把船边的绳索递过来——你在发什么呆！把绳头靠船桩绕住好，就这么拉紧——放手吧！发动机停住，伙计！叮——啊铃——铃！希特——希特——希特！”（摹仿着汽门排气的声音。）
Tom ging voort met witten en sloeg geen acht op de stoomboot. Ben staarde hem een oogenblik aan en zeide toen: "Hi-hi! Je bent een ongelukkige stumperd!"
汤姆继续刷栅栏，——不去理睬那只蒸汽轮船，本瞪着眼睛看了一会儿，说： “哎呀，你日子好过了，是不是？”
Geen antwoord. Tom bekeek de laatste streek van den witkwast met het oog van een kunstenaar, maakte nog een keurig haaltje en zag, hoe dat voldeed. Ben ging naast hem staan. Tom watertandde bij het gezicht van den appel, doch hij witte ijverig door.
汤姆没有回答。只是用艺术家的眼光审视他最后刷的那一块，接着轻轻地刷了一下。又像刚才那样打量着栅栏。本走过来站在他身旁。看见那苹果，汤姆馋得直流口水，可是他还是继续刷他的墙。本说：
Ben zeide:
“嘿，老伙计，你还得干活呀，咦？”
"Heila, oude jongen, je moet voor straf werken, he?"
汤姆猛然地转过身来说道：
"Wel, Ben, ben jij daar? Ik zag je niet."
“咳！是你呀，本。我还没注意到你呢。”
"Zeg, ik ga zwemmen. Zou jij ook niet willen, als je mocht? Maar jij moet werken, niet waar?"
“哈，告诉你吧，我可是要去游泳了。难道你不想去吗？当然啦，你宁愿在这干活，对不对？当然你情愿！”
Tom keek den jongen aan en zeide:
汤姆打量了一下那男孩，说：
"Wat noem je werken?"
“你说什么？这叫干活？”
"Wel, is dit geen werken?"
“这还不叫干活，叫干什么？”
Tom begon weer te witten en antwoordde koeltjes:
汤姆重新又开始刷墙，漫不经心地说：
"Nu, het mag werken zijn of niet, wat ik weet, is, dat Tom Sawyer het dol prettig vindt."
“这也许是干活，也许不是。我只知道这对汤姆·索亚来说倒是很得劲。”
“哦，得了吧！难道你的意思是说你喜欢干这事？”
刷子还在不停地刷着。
“喜欢干？哎，我真搞不懂为什么我要不喜欢干，哪个男孩子能天天有机会刷墙？”
Daar kwam de zaak in een ander licht. Ben stond stil en beet op zijn appel. Tom streek met zijn kwast voorzichtig op en neer, ging een stap of wat achteruit, om te zien hoe zijn werk voldeed, maakte een haaltje hier en een haaltje daar, keek nog eens naar het effect, terwijl Ben elke beweging bespiedde en hoe langer hoe meer belang in den arbeid begon te stellen. Eindelijk zeide hij:
这倒是件新鲜事。于是，本停止了啃苹果。汤姆灵巧地用刷子来回刷着——不时地停下来退后几步看看效果——在这补一刷，在那补一刷——然后再打量一下效果——本仔细地观看着汤姆的一举一动，越看越有兴趣，越看越被吸引住了。后来他说：
"Och, Tom, laat mij eens even witten."
“喂，汤姆，让我来刷点儿看看。”
Tom bedacht zich een oogenblik en was op het punt toe te geven, maar kwam even spoedig op dat voornemen terug.
汤姆想了一下，正打算答应他；可是他立刻又改变了主意：
"Neen, neen, dat zal niet gaan, Ben. Je moet weten, Ben, dat tante Polly verschrikkelijk precies is op die schutting; zij staat zoo vlak aan den weg, weet je.--Als het nog achter was, zou ik er niet tegen hebben, en zou tante het wel goedvinden. Zij is vreeselijk precies op het witten; het moet keurig netjes gedaan worden, en ik geloof niet, dat er van de duizend, neen van de tweeduizend jongens één is, die het doet zooals het behoort."
“不——不行，本——我想这恐怕不行。要知道，波莉姨妈对这面墙是很讲究的——这可是当街的一面呀——不过要是后面的，你刷刷倒也无妨，姨妈也不会在乎的。是呀，她对这道墙是非常讲究的。刷这墙一定得非常精心。我想在一千，也许在两千个孩子里，也找不出一个能按波莉姨妈的要求刷好这道墙的。”
"Zoo, is het zoo moeilijk? Och toe, laat mij het eens probeeren; eventjes maar! Ik had het jou al lang laten doen, als je het mij gevraagd had, Tom!"
“哦，是吗？哎，就让我试一试吧。我只刷一点儿——汤姆，如果我是你的话，我会让你试试的。”
"Ben, ik zou het, op mijn woord dolgraag doen, maar tante Polly...--Jim vroeg het ook, maar zij wou het niet hebben; Sid ook, maar hij mocht evenmin. Begrijp je nu niet, dat ik er voor verantwoordelijk ben? Als je eens kladden op de schutting maakte, als er iets mee gebeurde...."
“本，我倒是愿意，说真的。可是，波莉姨妈——唉，吉姆想刷，可她不叫他刷，希德也想干，她也不让希德干。现在，你知道我该有多么为难？要是你来摆弄这墙，万一出了什么毛病……”
"O, ik zal wel oppassen. Toe laat me het maar eens probeeren. Ik zal je het klokhuis van mijn appel geven."
“啊，没事，我会小心仔细的。还是让我来试试吧。嘿——我把苹果核给你。”
"Nu, goed dan; neen, toch niet, Ben;--ik ben bang voor...."
“唉，那就……不行，本，算了吧。我就怕……。”
"Ik zal je den heelen appel geven."
“我把这苹果全给你！”
Tom gaf den kwast met aarzelenden blik en een verheugd gemoed over. En terwijl de stoomboot "de groote Missouri" in de barre zon stond te werken en te zweeten, zat de kunstenaar rustig in de schaduw op een biervat zijn appel op te muizen en peinsde over nieuwe plannen om nog meer argeloozen in de val te lokken. De gelegenheid liet zich niet wachten. Verschillende jongens kwamen voorbij: zij kwamen om te spotten--en bleven om te witten. Toen Ben uitgeput van vermoeienis den kwast had neergelegd, werd de beurt aan Billy Fischer afgestaan voor een vlieger; en toen die gedaan had, kocht John Miller een beurt voor een dooden rat en een touw om hem aan te laten schommelen; en zoo ging het, het eene uur voor en het andere na. En op het midden van den dag, baadde de 's ochtends doodarme jongen zich in zijn rijkdom. Hij had behalve de dingen, die ik vermeld heb, twaalf knikkers gekregen, een half kapot blaasinstrument, een stukje blauw glas om door te kijken, een garenspoeltje, een roestigen sleutel, een stukje krijt, een kurk met een glazen stop, een looden soldaat, een paar jonge kikvorschen, zes sissers, een koperen deurknop, het heft van een mes, een halsbandje voor een hond, vier chinaasappelschillen en een stukje glas.
汤姆把刷子让给本，脸上显示出不情愿，可心里却美滋滋的。 当刚才那只“大密苏里号”在阳光下干活，累得大汗淋漓的时候，这位离了职的艺术家却在附近的阴凉下，坐在一只木桶上，跷着二郎腿，一边大口大口地吃着苹果，一边暗暗盘算如何再宰更多的傻瓜。这样的小傻瓜会有许多。每过一会儿，就有些男孩子从这经过；起先他们都想来开开玩笑，可是结果都被留下来刷墙。在本累得精疲力尽时，汤姆早已经和比利·费施做好了交易。比利用一个修得很好的风筝换来接替本的机会。等到比利也玩得差不多的时候，詹尼·米勒用一只死老鼠和拴着它的小绳子购买了这个特权——一个又一个的傻小子受骗上了当，接连几个钟头都没有间断。下午快过了一半的时候，汤姆早上还是个贫困潦倒的穷小子，现在一下子就变成了腰包鼓鼓的阔佬了。除了以上提到的那些玩意以外，还有十二颗石头子；一只破口琴；一块可以透视的蓝玻璃片；一门线轴做的大炮；一把什么锁也不开的钥匙；一截粉笔；一个大酒瓶塞子；一个锡皮做的小兵；一对蝌蚪；六个鞭炮；一只独眼小猫；一个门上的铜把手；一根拴狗的颈圈——却没有狗——一个刀把；四片桔子皮；还有一个破旧的窗框。
Hij had den ganschen dag lekkertjes geluierd en de schutting was met drie duim witsel besmeerd! Als de kalk niet opgeraakt was, zou hij al zijne vrienden geruïneerd hebben.
他一直过得舒舒服服，悠闲自在——同伴很多——而且墙整整被刷了三遍。要不是他的灰浆用光了的话，他会让村里的每个孩子都掏空腰包破产的。
Tom dacht, dat het bij slot van rekening toch nog niet zoo heel vervelend op deze aarde was. Hij had onbewust een der voornaamste wetten, waardoor de menschenwereld geregeerd wordt, leeren kennen, namelijk: dat om iemand op iets verzot te maken, men het slechts als zeer moeilijk verkrijgbaar behoeft voor te stellen. Ware hij een groot wijsgeer geweest, zooals de schrijver van dit boek, hij zou begrepen hebben, dat "werken" bestaat in hetgeen men verplicht is te doen en "spelen" in te doen wat men niet verplicht is te verrichten. En dat zou hem hebben doen vatten, waarom het maken van kunstbloemen of het arbeiden op den tredmolen "werken" en waarom kegelen en het beklimmen van den Mont Blanc "uitspanning" is.
Er zijn rijke heeren in Engeland, die iederen dag twintig of dertig mijlen met een vierspan afrennen, omdat dit voorrecht hun een groote som gelds kost. Wanneer zij echter voor datzelfde genot betaald werden, zou het "werken" worden en dan zouden zij het er aan geven.
汤姆自言自语道，这世界原来并不是那么空洞乏味啊。他已经不知不觉地发现了人类行为的一大法则——那就是为了让一个大人或一个小孩渴望干什么事，只需设法将这事变得难以到手就行了。如果他是位伟大而明智的哲学家，就像这本书的作者，他就会懂得所谓“工作”就是一个人被迫要干的事情，至于“玩”就是一个人没有义务要干的事。这个道理使他明白了为什么做假花和蹬车轮就算是工作，而玩十柱戏和爬勃朗峰就算是娱乐。英国有钱的绅士在夏季每天驾着四轮马拉客车沿着同样的路线走上二三十里，他们为这种特权竟花了很多钱。可是如果因此付钱给他们的话，那就把这桩事情变成了工作，他们就会撒手不干了。
汤姆思考了一会那天发生在他身边的实质性变化，然后就到司令部报告去了。