Aangetrokken door de schitterende uniform der "Matigheids-Cadetten" werd Tom lid der afdeeling van het nieuw opgerichte genootschap en beloofde hij zich gedurende zijn lidmaatschap te onthouden van rooken en vloeken. Bij deze gelegenheid ontdekte de knaap iets, waaraan hij vroeger nooit gedacht had, namelijk--dat de aflegging der belofte om iets niet te doen, het beste middel is om iets te leeren doen. Tom voelde zich door een nooit gekenden lust gekweld on te rooken en te vloeken: ja, de begeerte werd zoo sterk, dat alleen de hoop om zijn roode sjerp te vertoonen, hem er van terughield zijn lidmaatschap op te zeggen. Het was 4 Juli toen hij tot den bond toetrad, en hij was nog geen acht en veertig uren lid geweest of hij was gereed en gezind zich van zijne boeien te ontslaan. Doch juist dien dag vernam hij, dat de oude vrederechter ziek was en waarschijnlijk zou sterven. Zulk een voornaam ambtenaar zou zeker met groote plechtigheid begraven worden en dan had hij een kansje om in zijn uniform den stoet te volgen. Drie dagen lang was Tom diep begaan met des rechters toestand en vol verlangen naar tijding. Nu en dan klom zijn hoop zoodanig, dat hij het waagde zijn sjerp uit de kast te halen en zich voor den spiegel voor de groote gebeurtenis te oefenen. Doch de rechter bleef wanhopig lang tusschen dood en leven dobberen en werd ten slotte aan de betere hand en daarna voor hersteld verklaard. Tom was boos en zeide onverwijld zijn lidmaatschap op. Helaas! dienzelfden nacht stortte de rechter in en stierf.
湯姆被少年節制會的漂亮“綬帶”吸引住了，就加入了該新組織。他保證入會期間，不抽菸，不嚼煙，不瀆神。之後他有了個新發現——那就是，嘴上保證的越漂亮，而實際上干的正好相反。湯姆不久就發覺自己被一種強烈的慾望所折磨，即想抽菸，想破口大罵。這種慾望如此強烈，他真想從節制會退出來，念及自己能有機會佩戴紅肩帶好好露把臉，他才打消了退會的念頭。七月四號快要到了（美國獨立紀念日），但不久他就放棄了這個願望——戴上”枷鎖”還不到四十八個小時，他就放棄了這種願望——又把希望寄託在治安法官弗雷塞老頭身上。此人顯然行將就木，既然他身居要職，死後一定會有一個盛大的喪禮。三天以來，湯姆深切關注着法官的病情，如饑似渴等着消息。有時，他的希望似乎觸手可及——他甚至大膽地拿出他的綬帶，對著鏡子自我演示一番。但法官病情的進展不盡湯姆的人意。後來，他竟生機重現——接着便慢慢康復了。湯姆對此大光其火；他簡直覺得自己受了傷害。於是他馬上申請退會——但就在當晚，法官舊病復發，一命嗚呼。湯姆發誓以後再也不相信這種人了。
Tom besloot oude vrederechters nooit meer te vertrouwen. De begrafenis was prachtig en de cadetten paradeerden op een wijze, die er op toegelegd scheen om het vroegere lid van afgunst te doen vergaan. Doch hij was vrij en kon weder naar hartelust rooken en vloeken. En nu bemerkte hij tot zijne verwondering, dat hij er op eens geene behoefte meer aan had. De wetenschap alleen, dat hij het doen kon nam den lust en het genot er van weg.
喪禮搞得頗為隆重。少年節制會的會員們神氣十足地列隊遊行，讓那位退會的會員忌妒得要死。但不管怎麼說，湯姆又恢復自由這很有意義。他又可以喝酒，可以咒娘了——可是他驚奇地發現自己對這些事興趣索然。道理很簡單，他現在自由了，這些做法反而失去了魅力，他可以擺脫慾望了。
Tot Toms groote verbazing begon hij te bemerken, dat de lang gewenschte vacantie wat vervelend werd.
湯姆不久就感到，讓他夢寐以求的暑假漸漸變得沉悶冗長起來。
Hij beproefde een dagboek te maken, doch aangezien er de eerste drie dagen niets merkwaardigs voorviel, gaf hij het op.
他試圖寫寫日記——但三天以來，沒有什麼稀罕事兒發生，於是他又放棄了這個想法。
Toen kwam het "Café Chantant," der negerzangers in de stad en maakte sensatie. Dadelijk werd er door Tom en Joe Harper een speel- en zanggezelschap opgericht en de knapen vermaakten zich daarmede een paar dagen.
一流的黑人演奏隊來到了這個小鎮，引起了轟動。湯姆和哈帕組織了一隊演奏員，盡情地瘋了兩天。
Zelfs de dag van den intocht des nieuwen Senators mislukte gedeeltelijk, omdat het hard regende. Dientengevolge was er geen optocht,--en zelfs in den grootsten man der wereld (naar het oordeel van Tom), den heer Beuton, een wezenlijken Senator van de Vereenigde Staten, werd hij bitter teleurgesteld, want deze bleek op geen stukken na vijf en twintig voet lang te zijn.
就連光榮的七月四日從某種意義上說，也沒那麼熱閙了。因為那天下了場大雨，所以沒有隊伍遊行，而世界上最偉大的人物（在湯姆看來），一個真正的美國參議員本頓先生，令人失望——因為事實上他身高並沒有二十五英呎，甚至遠遠挨不上這個邊兒。
Toen kwam er een paardenspel. De jongens speelden drie dagen "cirque", in tenten van lompen en oude tapijten, met toegangskaarten van drie centen en twee voor meisjes, en daarna werd het paardenspel opgegeven.
馬戲團來了。從那以後，孩子們用破毯子搭起一個帳篷，一連玩了三天的馬戲——入場券是：男孩子要三根別針，女孩子要兩根——不久，馬戲也不玩了。
Eindelijk kwam er een buikspreker en een goochelaar--die weder vertrokken en het stadje achterlieten somberder en droeviger dan ooit.
後來，又來了一個骨相家和一個催眠師——他們也走了，這個鎮子較之以往更加沉悶、更加乏味。
Ook werden er enkele kinderpartijen gegeven, doch zij waren zoo zeldzaam en zoo heerlijk, dat de pijnlijke leemte tusschen de eene visite en de andere er te meer om werd gevoeld.
有人舉辦過男孩子和女孩子的聯歡會，但次數有限，況且聯歡會又那麼有趣，所以在沒有聯歡會的日子裡，空虛的、苦惱的氣味更濃了。
Becky Thatcher was naar huis gegaan, naar Konstantinopel, om de vacantie bij hare ouders door te brengen: dus was er nergens een zonnestraaltje te vinden.
貝基·撒切爾去康士坦丁堡鎮的家裡，和她父母一起度暑假去了——所以，無論怎樣過，生活皆無樂趣可言。
Daarbij kwam nog het vreeselijk geheim van den moord, dat eene slepende ellende bleef voor den armen knaap.
那次可怕的謀殺案的秘密不斷折磨着湯姆，簡直像一顆永不甘休的毒瘤。
接着，湯姆又患上了麻疹。
Midden in de vacantie vertoonde zich de mazelen-epidemie en Tom was twee weken lang een gevangene, dood voor de wereld en hetgeen daarin voorviel. Hij was zeer ziek en stelde nergens belang in. Toen hij eindelijk weder buiten mocht komen en zachtjes de stad doordrentelde, scheen alles en elk schepsel een treurige verandering ondergaan te hebben. Er was een straatprediker geweest, die de menschen bekeerd had, niet alleen de volwassenen, maar zelfs de kleine jongens en meisjes. Tom ging de stad rond in de hopelooze hoop van ten minste een enkel zondig gezicht tegen te komen, doch overal wachtte hem teleurstelling. Hij vond Joe Harper verdiept in de studie van het Nieuwe Testament en hij wendde zich droevig van dit drukkend schouwspel af. Hij zocht Ben Rogers en vond hem aan het bezoeken van armen, met een mandje met traktaatjes, als eene waarschuwing tot bekeering, bij zich. Hij spoorde Jim Hollis op, die hem wees op de zegen van de mazelen. Iedere jongen, dien hij tegenkwam, bracht een dosis tot zijn toestand van neerslachtigheid toe, en toen hij in wanhoop eindelijk zijn toevlucht nam tot Huckleberry Finn en ook door hem met eene aanhaling uit de Schrift ontvangen werd, brak hem het hart en sloop hij naar zijn bed en maakte zich wijs, dat hij de eenige in de stad was, die voor eeuwig, eeuwig was verloren.
在漫長的兩周裡，湯姆像個犯人似地在家躺着，與世隔絶。他病得很厲害，對什麼都不感興趣。當他終於能起身下床，虛弱無力地在鎮子裡走動的時候，他發現周圍的人和事都發生了變化，變得壓抑了。鎮上有過一次“信仰復興會”，所有的人都“信主”了，不僅是大人，男孩和女孩也不例外。湯姆到處走走，在絶望之中希望能看見哪怕一個被上帝放過的邪惡的面孔，結果處處使他失望。他發現喬·哈帕正在啃《聖經》，便難過地避開了這一掃興場景。接着他找到了本·羅傑斯，發現他正手提一籃佈道的小冊子去看望窮人們。他又找到了吉姆·荷利斯，後者提醒他要從最近得的麻疹中汲取寶貴的教訓。每遇到一個孩子，他的沉悶就多添一分。最後，百無聊賴之際，他去知交哈克貝利·費恩那兒尋求安慰，想不到他也引用《聖經》上的一段話來迎接他。湯姆沮喪透頂，悄悄溜回家裡，躺在床上，意識到全鎮人中，唯有他永遠、永遠地成了一隻“迷途的羔羊”。
Juist dien nacht kwam er een vreeselijke storm met slagregen, ontzettende donderslagen en verblindende bliksemstralen. Tom kroop onder de dekens en wachtte in een akelige onzekerheid zijn doemvonnis af: immers hij was volkomen overtuigd, dat dit woeden der elementen om zijnentwil geschiedde. Hij geloofde, dat hij de verdraagzaamheid der bovenaardsche machten getart had, meer dan zij dragen konden, en dat dit er het gevolg van was. Het zou hem wel vreemd voorgekomen zijn als zooveel vertooning en geschut was aangewend om een mug te dooden, doch hij vond het heusch niet ongerijmd, dat er zulk een onweder was ontstaan om een worm als hij te vernietigen.
就在當夜，刮來了一場可怕的暴風，大雨滂沱，電閃雷嗚，令人耳聵目弦。湯姆用床單蒙着頭，心驚膽寒地等待着自己的末日來臨。因為他一點也不懷疑，所有這一切狂風驟雨都是衝著他來的。他深信是他惹翻了上帝，使他怒不可遏，瞧，現在報應來了！在他看來，像這般用一排大炮來殲滅一隻小蟲，似乎有點小題大作，而且也未免太浪費彈葯。但要徹底剷除像他這樣的一條害蟲，又似乎怎麼都不為過。
Langzamerhand bedaarde de storm en verdween, zonder zijn voornemen te hebben ten uitvoer gebracht. De eerste aandrang van den knaap was, dankbaar te zijn en zich te verbeteren. De tweede was, te wachten: immers er mochten nog eens meer stormen komen.
後來，暴風雨精疲力盡，未達目的即告休兵。這孩子的第一個衝動就是謝天謝地，準備脫胎換骨，走向新岸。第二個衝動是等待——因為興許今後不會再有暴風雨了呢。
Den volgenden dag stond de dokter opnieuw voor zijn bed. Tom was weder ingestort. De drie volgende weken, die hij op zijn rug doorbracht, schenen eene eeuwigheid. Toen hij eindelijk weder buiten kwam, was hij nauwlijks dankbaar dat hij gespaard was gebleven, daar hij immers verlaten en van makkers beroofd was. Hij zwierf lusteloos door de straat en vond Jim Hollis voor rechter spelende in een gerechtshof van jongelieden, die een kat wegens moord hadden aangeklaagd, in de tegenwoordigheid van haar slachtoffer, een vogel. Daarna zag hij Joe Harper en Huck Finn, die in plaats van de Schriften te lezen, bezig waren een gestolen meloen op te muizen. Arme knapen, ook zij waren weder ingestort!
第二天，醫生們又來了；湯姆的病又犯了。這一次，他在床上躺了三周，在他看來，彷彿是整整一個世紀。當他從病床上起來的時候，回想起自身多麼地淒苦，無助而寂寞，他竟然覺得未遭雷擊算不上什麼可喜可賀的事。他茫然地走上街頭，碰到了吉姆·荷利斯在扮演法官，正在一個兒童法庭上審理一件貓兒咬死小鳥的謀殺案，被害者也在場。他還發現喬·哈帕和哈克·費恩正在一條巷子裡吃偷來的甜瓜。可憐的孩子！他們——也像湯姆一樣——老毛病又犯了。