De maandagmorgen vond Tom diep ellendig. Dat deed elke maandagmorgen, omdat dan weder het slepend lijden van zes dagen schoolgaan volgde. Gewoonlijk begon hij dien dag met den wensch, dat er toch geene tusschenbeide komende vacantiedagen mochten zijn, daar deze den gang naar de boeien en de slavernij nog hatelijker maakten.
星期一早晨，湯姆·索亞很難受。這個時候湯姆向來是很難受的——因為又一個漫長而難熬的星期開始了。他在這一天總是想要是沒有這個休息日夾在中間倒也好些，有了那一天，他感到再到學校裡去猶如去坐牢、去受罪，這使他覺得十分厭惡。
Tom lag te denken, en het verlangen kwam bij hem op dat hij ziek mocht worden, opdat hij tehuis kon blijven. Zou dat onmogelijk zijn? Hij voelde overal of er ook een plekje zeer deed, maar alles was gezond. Toch meende hij verschijnselen van buikpijn te ontdekken en dadelijk werden alle zeilen bijgezet on die ongesteldheid te bevorderen. Maar helaas! zij verminderde ras en verdween allengs geheel en al. Hij pijnsde verder. Een van de boventanden zat los. Dat was een buitenkansje. Juist wilde hij uit al zijn macht gaan kreunen, toen het hem in de gedachten schoot, dat, wanneer hij met die smart voor den dag kwam tante den tand zou uittrekken en dat pijn zou doen. Daarna besloot hij voor het tegenwoordige den tand als noodschot te bewaren en verder te zoeken. Eerst deed zich niets op, doch daar herinnerde hij zich, den dokter te hebben hooren spreken over eene ziekte, waarbij een patiënt twee of drie weken te bed moest liggen en die somtijds eindigde met iets wat hij het koudvuur genoemd had. Toms groote teen had hem zeer gedaan; misschien kon dat wat geven. Gretig trok hij dien dan ook onder de dekens uit en hield hem in de hoogte, on hem te onderzoeken. Ofschoon hij de verschijnselen van de kwaal niet kende, dacht hij dat het toch wel de moeite waard was het eens te wagen en begon bitter te steunen.
湯姆躺在那想著。突然一個念頭在腦子裡一閃，他希望他生病；這樣，他就能待在家裡不去上學了。這倒是有可能。他把自己渾身上下仔細地檢查了一下，沒有發現什麼毛病。他又查找了一番，這次他以為可以找出肚子疼的理由，並且滿心希望地讓疼痛發作。可是不久他就泄了氣，根本沒有一點疼痛的跡象。於是他又動起腦筋來，突然，他發現目標了。他的上排門牙有一顆鬆了勁。他真是太運氣了；他正打算開始呻吟，用他的話說這叫“開場白”，這時他猛然想起如果他提出這個理由來應付的話，他姨媽就會當真把這顆牙拔出來，那將偷鷄不成反蝕一把米。所以他想暫時先留着這顆牙，再另找毛病。找了一段時間，他沒找到什麼毛病，後來他想起曾聽醫生說過有一種病能讓病人躺兩三個星期，而且弄不好會爛掉一隻手指頭。於是這孩子急忙把他那只腫痛的腳趾頭從被子裡搬出來，舉起來仔細察看。可是，他又不清楚那種病有些什麼病症。不管怎麼說，試還是值得一試的，於是他煞有介事地開始呻吟起來。
Maar Sid sliep door.
可是希德仍然睡着，一點反應都沒有。湯姆呻吟得更響了，而且感到他的腳真地痛起來。
Tom steunde harder en verbeelde zich, dat hij werkelijk pijn begon te gevoelen.
希德還是一動不動。
Sid bleef onbeweeglijk liggen.
湯姆因為呻吟得太吃力，累得喘着粗氣。他停了一會，重新鼓起勁頭，發出一連串絶妙的呻吟聲。
Tom ging met de uiterste inspanning aan het beven en trillen. Hij hield zijn adem in, blies zich op en bracht eene reeks van uitmuntend nagebootste zuchten voor den dag.
希德還在酣睡。
Sid snorkte door.
湯姆來火了。他喊道：“希德，希德！”邊喊邊推推他。這一招果然很有效，於是湯姆又開始呻吟起來。希德打着呵欠，伸伸懶腰，用胳膊肘支起身子時又噴了一下鼻子，然後瞪起雙眼看著湯姆。湯姆還在叫喚，希德就問：
Tom was ten einde raad. Ten laatste riep hij uit: "Sid, Sid!" en schudde zijn stiefbroeder uit alle macht. Dit hielp en Tom hervatte zijn steunen. Sid gaapte, rekte zich uit, verhief zich snorkend op zijn elleboog en begon Tom aan te staren. Tom steunde al door, totdat Sid riep:
“湯姆！嘿，湯姆！”（湯姆沒搭腔。）“怎麼啦，湯姆！湯姆！你怎麼啦，湯姆？”他推了推湯姆，焦急地看著他的臉。
"Tom! zeg eens.... Tom!"
Geen antwoord.
"Och Tom! Tom! wat scheelt er aan, Tom?" En hij greep hem bij den arm en zag hem angstig aan.
湯姆呻吟着說：
Tom jammerde:
“啊，希德，不要這樣，不要推我。”
"O Sid, houd op, schud me niet zoo hard!"
“嘿，湯姆，你怎麼啦？我得去叫姨媽來。”
"Zeg, wat scheelt er aan, Tom? Ik zal tante roepen."
“不——不要緊。這也許慢慢會過去的，不用叫任何人來。”
"O, neen! Doe dat niet!"
“我一定要去叫！不要再這樣叫喚了，怪讓人害怕的。你這麼難受有多久了？”
"Jawel! Ach, steun zoo niet, Tom! 't Is zoo vreeselijk. Hoe lang heb je al zoo gelegen?"
“好幾個小時了，哎唷！希德，不要推我，你想要我的命啊！”
"Al uren. Ai, o! maak niet zoo'n beweging, Sid; je zult me vermoorden."
“湯姆，你為什麼不早點叫醒我？哦，湯姆，不要叫喚了！
"Tom, waarom heb je me niet eer geroepen? O, Tom, houd op. Ik kan het niet meer aanhooren, Tom, wat scheelt er aan?"
聽你這麼叫我身上都起鷄皮疙瘩。湯姆，哪兒不舒服？”
"Ik vergeef je alles, Sid, (gesteun).... alles wat je ooit tegen me misdreven hebt. Als ik zal heen...."
“希德，我什麼事情都原諒你（呻吟）。你對我所幹的一切事情我都不怪罪你。我死了以後……”
"O, Tom, gij gaat toch niet sterven, niet waar? Och, doe het niet, Tom. Misschien...."
“喔，湯姆，你不會死的，別這樣，湯姆——啊，別這樣。也許……”
"Ik vergeef iedereen, Sid, (gesteun). Zeg hun dat Sid. En, Sid, geef het raamkozijn en mijn kat aan het nieuwe meisje, dat hier is komen wonen en zeg haar...."
“希德，我原諒所有的人（呻吟）。希德，請你轉告他們吧。希德，你把我那個窗戶框子和那只獨眼小貓給那個新搬來的姑娘吧，你對她說……”
Maar Sid had zijne kleeren al aangeschoten en was de kamer uit. Tom had nu wezenlijk pijn, dusdadig had hij zijne verbeelding laten werken en zoo was het geluid van zijn gekerm der waarheid nabij gekomen.
可是希德早就抓起衣服跑出去了。這時候湯姆真地感到很難受了，沒想到想象力竟起了這麼大的作用，於是他的呻吟聲就裝得像真的一樣了。
Sid ijlde de trappen af en zeide:
希德飛快地跑下樓，邊跑邊喊道：
"O Tante Polly, Tom gaat sterven."
“波莉姨媽，快來呀！湯姆要死了！”
"Sterven?"
“要死了？！”
"Ja, wacht niet; kom gauw mede."
“是的，姨媽。來不及了，快上來！”
"Onzin! Ik geloof er niets van."
“瞎講！我不相信！”
Desniettemin vloog zij doodsbleek en met bevende lippen de trappen op en Sid en Marie achter haar aan. Toen zij voor het ledikant stond, bracht zij met moeite uit:
可是她還是趕快地跑上樓去，希德和瑪麗緊跟在後面。這時她臉色也白了，嘴唇直顫動。來到床邊後，她喘着氣問：
"Tom, wat scheelt er aan?"
“是你，湯姆！湯姆，你哪裡不舒服啊？”
"O, lieve tante, ik...."
“哦，姨媽，我——”
"Wat scheelt er aan? Wat heb je, kind?"
“你哪裡不舒服——孩子，你到底怎麼啦？”
"O, lieve Tante, ik heb het koudvuur in mijn zieken teen."
“哦，姨媽，我那只腫痛的腳趾頭發炎了！”
De oude dame viel in een stoel neder, begon te lachen, toen te schreien, eindelijk beide te gelijk. Dat bracht haar tot zichzelve en zij zeide:
老太太一屁股坐在椅子上，笑了一會，又哭了一陣，然後又連哭帶笑。等到她終於恢復了常態，她說：
"O, Tom, wat een poets heb je me gebakken! Wil je eens gauw met die malligheid ophouden en je bed uitstappen!"
“湯姆，你真地把我嚇壞了。好了，閉上嘴巴，別再胡扯八道了，快起床吧。”
Het gekreun hield op en de pijn verdween. De knaap was een weinig met zijn figuur verlegen en zeide:
呻吟聲停了，腳趾的疼痛也立刻消失了。這孩子覺得有點不好意思，於是他說：
"Tante Polly, het was een gevoel van koudvuur en het deed zoo'n pijn, dat ik zelfs mijn lossen tand vergat."
“波莉姨媽，腳趾頭看著真像是發炎了，痛得我把牙齒的事忘得一乾二淨。”
"Je tand, kind? Wat scheelde er aan je tand?"
“你的牙齒，真是怪事！牙齒又怎麼啦？”
"Er is er een los en die doet mij vreeselijk zeer."
“有一顆牙鬆動了，而且的確痛得難受。”
"Nu, begin maar niet weer te kreunen. Doe je mond eens open. Ha, de tand is los, maar daar zul je niet aan sterven. Marie, haal een zijden draad uit mijn werkdoos."
“得了，得了，你可別再叫喚了。張開嘴，不錯——你的一顆牙齒真地鬆動了，不過你絶不會痛死的。瑪麗，拿根絲線給我，再到廚房去弄塊燒紅的火炭來。”
湯姆說：
"O tantelief, trek hem als 't u belieft niet uit. Hij doet mij niets geen zeer meer. Och, als 't u belieft, doe het niet, tantelief! Ik zal heusch naar school gaan!"
“啊，姨媽，請你手下留情。現在牙不痛了。要是再痛，我也不叫喚了。姨媽，請您別拔啦。我不想獃在家裡逃學了。”
"Zoo, naar school gaan! Dus was al dat lawaai in de hoop van thuis te blijven en te gaan visschen! Tom, Tom, ik houd zooveel van je en je schijnt op alle manieren te beproeven of je mijn oud hart ook door je schandelijke ondeugendheid kunt breken."
Onderwijl was het trekinstrument binnengebracht. De oude dame maakte het eene eind van den zijden draad aan Toms lossen tand vast en bond het aan den beddenpost. Toen sloeg zij er hard midden op en in een oogenblik hing de tand aan het ledikant te bungelen.
“哦，你不逃學了，是嗎？原來你這麼大叫大閙，為的就是你以為這樣就可以獃在家裡，不去上學去釣魚呀？湯姆呀，湯姆，我這麼愛你，可是你好像盡耍花招來氣我，想斷送我這條老命呀。”這時候，拔牙的準備已經做好了。老太太把絲線的一頭打了活結，牢牢地系在湯姆的那顆牙上，另一頭系在床柱上。然後她拿起那塊燒紅的火炭，猛地朝湯姆臉面伸過去，差點碰到他的臉。結果，那顆牙就晃來晃去弔在床柱上了。
Alle rampen brengen hunne lichtzijde mede. Toen Tom na het ontbijt naar school ging, werd hij door alle jongens benijd om de holte in zijn bovenste rij tanden, die hem in staat stelde op een nieuwe en wonderlijke wijs te spuwen. Weldra had hij een stoet jongens on zich heen, en een van hen, die zich in den vinger gesneden had en tot dit oogenblik het mikpunt van bewondering en huldebetoon geweest was, had geen enkelen aanhanger meer en voelde dat hij zijn roem had overleefd. Hij was diep gekrenkt en zeide op verachtelijken toon, dat er geen kunst aan was om te spuwen als Tom Sawyer. Maar een andere jongen riep iets van druiven die zuur waren en hij liep mismoedig heen.
可是有所失就有所得。當湯姆吃過早飯去上學的時候，在路上遇到的每個孩子都羡慕他，因為他上排牙齒的缺口能夠使他用一種新的方法吐唾沫。一大群孩子們跟在他後面，對他這種表演很感興趣。有一個割破手指的孩子，大家都敬佩他，圍着他轉，現在忽然沒有人追隨他了，不免大失光彩。他的心情很沉重，可是他卻鄙夷地說，像湯姆·索亞那樣吐唾沫，算不了什麼稀罕，可是他心裡並不真地這麼認為，另外有個孩子說：“酸葡萄！”於是他就成了一位落荒而逃的英雄。
Kort daarop kwam Tom den jeugdigen paria van het stadje, Huckleberry Finn, den zoon van den stadsdronkaard, tegen. Huckleberry werd met hart en ziel door al de moeders van de plaats gehaat, omdat hij zoo lui en morzig was--en voornamelijk omdat hunne kinderen hem zoo bewonderden en er behagen in schepten, heimelijk het verbod van met hem om te gaan, te overtreden en van harte wenschten den moed te hebben te zijn zooals hij. Tom benijdde Huck evenals alle andere ordentelijke jongens, maar had den bepaalden last om niet met hem te spelen. Daarom juist deed hij dat telkens, wanneer de gelegenheid zich voordeed. Huckleberry droeg altijd de afgedragen pakken van volwassenen en deze hingen doorgaans van scheuren en lappen aan elkaar. Zijn hoofd was meestal gedekt met een ingedrukten hoed, welks rand er als een halve maan bijfladderde. Zijn jas, wanneer hij er een droeg, hing hem bijkans op de hielen en de achterknoopen zaten menigmaal een eind onder zijn rug. Zijn broek werd door één bretel opgehouden en het kruis van dat kleedingstuk zat dikwijls ter hoogte van zijn kuiten. Zijn gerafelde kousen sleepten, als zij niet omgerold waren, bijna altijd in de modder.
不久湯姆遇到了村子裡壞孩子哈克貝利·費恩，他是本鎮一個酒鬼的兒子。全鎮所有的母親們對哈克貝利都深惡痛絶而又十分畏懼：他游手好閒、無法無天，而且既下流又沒教養——再加上所有的孩子卻又都非常羡慕他。雖然大人們都不允許他們和他接觸，他們卻樂於和他玩耍，還希望自己也敢學他那樣。和其他許多體面的孩子們一樣，湯姆很羡慕哈克貝利那種逍遙自在的流浪兒生活，可是也被嚴厲地告知：不許和他玩。所以，他每每一有機會就和他混在一起。哈克貝利經常穿著大人們丟棄不要的舊衣服，總是滿身開花，破布亂飄。他的帽子很大很破，邊上有一塊月牙形的帽邊子耷拉著。他要是穿著上裝的話，那上裝就差不多拖到他的腳後跟，背後的兩排並齊的扣子一直扣到屁股；褲子卻只有一根吊帶；褲子襠部像個空空的口袋似地垂得很低。褲腿沒有捲起的時候，毛了邊的下半截就在灰土裡拖來拖去。
Huckleberry deed wat hij verkoos. Bij mooi weer sliep hij op de stoepen, bij slecht weer in leege vaten. Hij behoefde school noch kerk te bezoeken, niemand meester te noemen en geen mensch te gehoorzamen. Hij mocht gaan visschen en zwemmen, wanneer en waar hij verkoos en zoolang uitblijven als hem goeddacht. Niemand verbood hem ooit om te vechten, hij kon zoo laat opblijven als het hem behaagde, en hij was altijd de eerste die in het voorjaar op bloote voeten liep, en de laatste die ze in het najaar in leder stak. Hij mocht naar hartelust vloeken. Hij behoefte zich nooit te wasschen en nooit schoone kleeren aan te trekken. In één woord, hij mocht alles doen en laten wat het jongensleven aangenaam maakt. Zoo dachten ten minste al de gedrilde, aan banden gelegde, fatsoenlijke jongens van St. Petersburg.
哈克貝利來去很自由，全憑自己高興。天氣晴朗的時候，他就睡在門口台階上；下雨時，就睡到大空桶裡。他不用去上學也不必去做禮拜，不必叫誰老師，也不用服從誰；他可以隨時隨地去釣魚，去游泳，而且想獃多長間就獃多長時間；也沒有人管住他打架；晚上他高興熬夜到什麼時候就熬到什麼時候；春天他總是第一個光着腳，到了秋天卻是最後一個穿上鞋；他從來不用洗臉，也不用穿乾淨衣服；他可以隨便罵人，而且特別會罵。總而言之，一切充分享受生活的事情，這孩子都擁有了。聖彼德堡鎮的那些受折磨、受拘束的體面孩子們個個都是這麼想的。
Tom hield den romantischen verschoppeling staande met den uitroep:
湯姆向那個浪漫的流浪兒招呼道：
"Hola, Huckleberry, wat heb je daar?"
“你好啊，哈克貝利！”
“你也好啊，喜歡這玩意吧。”
“你得了什麼寶貝？”
"Een doode kat."
“一隻死貓。”
"Laat kijken, Huck. Zij is goed stijf. Waar heb je die vandaan gehaald?"
“哈克，讓我瞅瞅。嗐，這傢伙倒是硬幫幫的，你從哪弄來的？”
"Geruild van een jongen."
“從一個孩子那兒買來的。”
"Wat heb je er voor gegeven?"
“拿什麼換的？”
"Een blauw kaartje en een blaas, die ik in het slachthuis gekregen had."
“我給他一張藍色票和一隻從屠宰廠那兒弄來的尿泡。”
"Hoe kwam je aan dat blauwe kaartje?"
“你的藍票是從哪兒弄來的？”
"Voor veertien dagen van Ben Rogers gekocht voor een hoepelstok."
“兩星期前用一根推鐵環的棍子和貝恩·羅傑換的。”
"Zeg eens; waar zijne doode katten eigenlijk goed voor?"
“我說——哈克，死貓能有什麼用？”
"Goed voor? Om wratten weg te maken."
“有什麼用？可以治疣子。”
"Wat? Wezen? Ik weet iets, wat nog beter is."
“不會吧！你說能治嗎？我知道有個更好的藥方子。”
"Wedden dat je het niet weet? Wat is het dan?"
“我敢打賭你不知道。是什麼方子？”
"Wel, water uit vermolmd hout."
“不就是仙水嗎。”
"Water uit vermolmd hout! Ik geef geen cent on water uit vermolmd hout!"
“仙水！我看仙水一文錢不值？”
"Niet? Heb je het dan nooit geprobeerd?"
“你說一文錢不值，是不是？你試過嗎？”
"Neen, ik niet, maar Bob Tanner wel."
“沒有試過。可是鮑勃·唐納試過。”
"Wie heeft je dat gezegd?"
“你怎麼知道的？”
"Wel, hij zei het aan Jeff Hatcher en Jeff aan John Baker en John Baker aan Jim Hollis en Jim Hollis aan Ben Rogers en Ben Rogers aan een neger en de neger aan mij. Wat heb je nou nog te zeggen?"
“噢，他告訴傑夫·撒切爾，傑夫又告訴江尼·貝克，江尼又告訴吉姆·赫利斯，吉姆又告訴本·羅傑，羅傑又告訴了一個黑人，那黑人又告訴了我。這不，我就知道了。”
"Wat ik te zeggen heb? Dat ze 't allemaal liegen. Van allen weet ik het zeker, behalve van den neger, want dien ken ik niet. Maar ik heb nog nooit een neger gezien, die niet loog. Nu, vertel mij dan eens, hoe Bob Tanner het gedaan heeft?"
“得，你知道又有什麼？他們都在撒謊，那個黑人可能除外。我不認識他，不過我從來也沒見過有哪個黑人不撒謊的。呸！那麼哈克你說說鮑勃·唐納怎麼試的吧。”
"Wel, hij stak zijn hand in een hollen boom, waarin regenwater was."
“噢，他的手伸進一個腐爛的老樹樁子裡去蘸裡面的雨水。”
"Over dag."
“在白天干的嗎？”
"Zeker."
“那還用說。”
"Met zijn gezicht naar den boomstam gekeerd?"
“臉對著樹樁嗎？”
"Ja, dat denk ik ten minste wel."
“對呀。至少我是這麼合計的。”
"Zeide hij er niets bij?"
“他沒說什麼？”
"Dat geloof ik niet,--maar ik weet het niet zeker."
“我估計沒有。我不清楚。”
"Och wat,--loop been! Wie neemt op zoo'n bespottelijke manier wratten weg! Je moet het heel anders doen. Je gaat zelf naar het bosch toe, waar je weet dat een holle boom staat met water er in, en tegen middernacht ga je met je rug naar- en met je hand in de holte staan en zegt:
“啊！用那樣糊塗蛋的方法還談什麼仙水治疣子！哎，那根本就行不通。你必須獨自一個人到樹林中間，找到那個有仙水的樹樁，等到正值半夜時分，你背對著樹樁，把手塞進去，嘴裡要念：
"Gerstekorrel, gerstekorrel, breng meel in 't vat, Molm-water, molm-water, verteer de wrat,"
‘麥粒麥粒，還有玉米粉，仙水仙水，治好這疣子。’
En dan ga je gauw elf passen achteruit, en dan keer je je driemaal om en je gaat naar huis zonder een woord tegen iemand spreken. Want als je spreekt is de betoovering voorbij.
唸完之後，就閉着眼睛，立刻走開，走十一步，然後轉三圈，不要和任何人講話徑直回家。如果你一講話，那符咒就不靈了。”
"Nu dat klinkt mooi, maar zoo heeft Bob Tanner het niet gedaan."
“哼，這聽起來倒像是好辦法；不過鮑勃·唐納不是這樣做的。”
"Neen, man, je kunt er gerust op zijn, dat hij 't zoo niet heeft gedaan, omdat niemand in de stad zoo vol wratten zit als hij; en hij zou geen enkele wrat hebben als hij wist hoe je met water uit vermolmd hout werken moet. Ik heb op die manier wel duizend wratten van mijn handen doen verdwijnen. Ik speel zooveel met kikkers, dat ik altijd een hoop wratten krijg. Soms maak ik ze weg met een groote boon."
“嘿，尊敬的夥計，他當然沒有這樣做，所以他是這個鎮上疣子長得最多的一個。他要是曉得怎麼使用仙水，那他身上就會一個疣子都沒有了。哈克，用那個辦法我已經治好手上無數個疣子。我老愛玩青蛙，所以我老是長出許許多多的疣子。有時候我就拿蠶豆來治它們。”
"Ja, eene groote boon is goed. Dat heb ik ook wel gedaan."
“是的，蠶豆是不錯。我也這樣治過。”
"Zoo? Hoe moet het dan gedaan worden?"
“是嗎？你是怎麼做的？”
"Je neemt een boon en splijt die en dan maak je een snede in de wrat, dat er een beetje bloed uitkomt, en dan leg je dat bloed op een stukje van de boon, en dan graaf je een gat in den grond en daarin leg je 't stukje in den nacht bij maneschijn, op een kruisweg, en dan verbrand je de rest van de boon. En dan gaat het stuk boon, dat het bloed ingezogen heeft, aan het trekken en trekken, on het andere stuk meester te worden, en dan helpt het bloed de wrat en deze valt spoedig af."
“拿一個蠶豆把它掰成兩片，再把疣子弄破，弄出點血來，然後你把血塗在蠶豆的一片上，趁着半夜三更沒有月亮的時候，找個岔路口，挖個坑把這片蠶豆埋到地下，再把另外半片燒掉。你看有血的那半片蠶豆不停地在吸啊吸啊，想把另外那半片吸過去，這樣有助于用血去吸疣子，過不多久，疣子就掉了。”
"Ja, dat is waar, hoewel je er onder het begraven bij moet voegen: 'Weg, boon, weg, wrat, kom me niet meer plagen.' Zoo doet Joe Harper het ten minste. Maar hoe genees jij ze met doode katten?"
“對，就是這樣幹的，哈克——就是這樣。當然你埋蠶豆的時候，你要說：‘埋下蠶豆，消掉疣子，不要再來煩我！’這會更好些的。喬·哈帕就是這樣做的，他差不多到過康維爾，還有許多別的地方哩。可是話說回來，用死貓怎麼治疣子呢？”
"Wel, je neemt je kat en gaat tegen middernacht naar het kerkhof, naar een plaats, waar een slecht mensch begraven ligt. Precies om twaalf uur komt er een duivel, misschien wel twee of drie: en die nemen dat slechte mensch mee. Maar die duivels kun je niet zien. Je hoort ook niets dan een geluid als van den wind, hetgeen beduidt dat ze met elkaar praten. En als de duivel dien slechten man heeft meegepakt, moet je de kat in de lucht zwaaien en zeggen:
"Duivel, volg het lijk; kat, volg den duivel; wrat, volg de kat; ik wil niets meer met je te doen hebben." Dat neemt elke wrat weg."
唉，你拿着死貓等半夜壞蛋被埋時，到墳地去；魔鬼都是半夜行動，說不准三兩成群，不過你看不見他們，但能聽到他們走路的聲音，或許還能聽到他們的談話。他們帶那壞蛋到陰曹地府時，你往他們後面扔死貓還要念道：‘鬼跟屍跑， 貓跟鬼跑，疣子跟着貓，我和疣子一刀兩斷了！’這樣保管什麼疣子都治好。”
"Het klinkt mooi, maar heb je het wel eens geprobeerd, Huck?"
“這聽起來倒是蠻有道理。哈克，你試過沒有？”
"Ik niet, maar moeder Hopkins heeft het mij gezegd."
“沒有。不過霍普金斯老太婆跟我說過。”
"Dan zal het wel waar zijn, want ze zeggen, dat ze een tooverkol is."
“是啊，她可能說過。因為人們說她是個巫婆。”
"Zeggen? Wel, Tom, ik weet, dat zij er een is. Ze heeft Pap betooverd. Pap heeft het me zelf verteld. Op een dag kwam hij haar tegen, en hij bemerkte, dat ze hem betooverde. Toen nam hij een steen, en als zij niet uit den weg was gegaan, had hij haar doodgegooid. Nu, dien eigen nacht rolde hij van een vliering, waarop hij dronken lag te slapen naar beneden, en brak zijn arm."
“可不是嗎，湯姆，這我知道。她迷惑過我爹。這是我爹親口說的。有一天，他走過來，見她要迷惑他，就撿起一塊大石頭，要不是她躲閃得及時，他就砸中她了。可是也就在當天夜裡，他喝醉了酒，躺在一個小木屋頂上，不知怎麼就摔下來，摔斷了一隻胳膊。”
"Hè, dat is verschrikkelijk. Hoe weet hij, dat zij hem betooverde?"
“哎呀，真不幸。他是怎麼知道她要迷惑他的呢？”
"Hemel, dat moet Pap je zelf vertellen. Pap zegt: als ze je stijf aankijken, dan betooveren ze je, vooral als ze mummelen, omdat ze dan het 'Onze Vader' 't achterste voor opzeggen."
“哦，我的老天爺！我爹一眼就看出來了。我爹說她們直勾勾地盯着你時，就是要迷惑你，特別是當嘴裡還唸著咒時，就更不用說了。這時，她們把聖經的禱文倒過來念。”
"Zeg eens, Huck, wanneer ga jij het met de doode kat probeeren?"
“嘿，我說哈克，你打算什麼時候去試着用這貓治疣子？”
"Van nacht. Ik geloof, dat de duivels den ouden Hol Williams van nacht komen halen."
“今天夜裡。我猜他們會去弄霍斯·威廉斯這老傢伙。”
"Maar hij is Zaterdag al begraven, Huck. Hebben zij hem dan Zaterdag niet weggehaald?"
“可是他不是星期六被埋了嗎？他們星期六夜裡沒來把他弄走嗎？”
"Wat dacht je?--Op Zondag?--De duivels loopen 's Zondags niet rond, zou je denken."
“嘿，瞧你說的！他們的咒語午夜後怎麼能起作用呢？午夜一過那可就是星期天了。我猜想，真是星期天鬼是不怎麼四處遊蕩的。”
"Dat wist ik niet. Laat mij meegaan."
“我從來沒有想到這一點。是這麼回事呀。讓我和你一起去，好嗎？”
"Goed,--als je niet bang bent."
“當然好了——只要你不害怕就行。”
"Bang!--Nou nog mooier. Zul je om elf uur tegen het raam miauwen?"
“害怕！那還不至于。你來學貓叫好嗎？”
"Ja, en dan moet jij terug-miauwen en niet doen zooals den laatsten keer. Toen heb ik voor dat raam staan schreeuwen, tot dat de nachtwacht me met een steen gooide en riep: 'Dat is voor jou, ouwe kat!' Natuurlijk smeet ik toen een kei door zijn raam, maar dat mag je niet vertellen."
“好。如果我叫了，你也回應一聲。上一回，你讓我老在那學貓咪嗚咪嗚的，後來黑斯這老頭就衝我扔石頭，還說‘去他媽的瘟貓！’所以我拿磚頭砸了他家窗戶。不過，你不要講出去。”
"Neen. Dien nacht kon ik het niet doen, omdat tante me stond te bespieden; maar ik zal dezen keer miauwen. Zeg eens, Huck, wat heb je daar?"
“我不會說的。那天晚上我姨媽一直在盯住我，我怎麼能學貓叫呢。但是這一回我會咪嗚的。嘿，那是什麼？”
"Niets dan een schallebijter."
“只是個扁虱罷了。”
"Waar heb je dien vandaan gehaald."
“在哪搞到的？”
"Uit het bosch."
“在外面的樹林裡。”
"Waarvoor geef je hem?"
“拿什麼東西跟你換它，你才幹？”
"Ik weet het niet. Ik heb geen plan on hem te verkoopen."
“我不知道。我不想把它賣掉。”
"Ook al goed. 't Is in alle geval een erg klein beestje."
“那就算了。你瞧你這只扁虱，這麼小哩。”
"O 't is gemakkelijk aanmerkingen op een schallebijter te maken, die je niet toebehoort. Ik ben er mede tevreden; hij is groot genoeg voor mij."
“哦，吃不到葡萄就說葡萄酸。我對它倒是挺滿意的。對我來說，這扁虱夠好的了。”
"O, er zijn schallebijters genoeg. Ik kan er wel duizend krijgen, als ik wil."
“哼，扁虱多得是。我要是想要的話，一千個我也能搞到。”
"Wel, waarom vang je ze dan niet? Omdat je verduiveld goed weet, dat je niet kunt. Dit is een bijzonder vroege schallebijter: het is de eerste, dien ik dit jaar gezien heb."
“喂，得了吧，那你搞來給我看看呀。你是抓不到的。我認為這是個較早的扁虱，是我今年見到的頭一個。”
"Zeg eens, Huck, ik zal er je mijn tand voor geven."
“那麼，哈克，我用我的牙齒跟你換扁虱吧。”
"Laat dien eens kijken."
“讓我瞧瞧。”
Tom haalde een stukje papier voor den dag en ontrolde dat voorzichtig, en Huckleberry onderzocht den tand nauwkeurig. De verleiding was zeer sterk. Eindelijk zeide hij:
湯姆拿出一個小紙包，小心翼翼地打開它。哈克貝利望眼欲穿。這誘惑大大了。最後，他說：
"Is hij echt?"
“這是真牙齒嗎？”
Tom toonde de open plek in zijn mond.
湯姆翻起嘴唇，給他看缺口。
"Akkoord," zeide Huckleberry, "de koop is gesloten."
“哼，那好吧。”哈克貝利說，“換就換吧。”
Tom sloot den schallebijter in de percussiedoos, waarin onlangs de tor gevangengezeten had en de knapen namen afscheid van elkaar, beiden gelukkig in het bezit van een nieuwen schat.
湯姆把扁虱裝進前幾天囚禁大鉗甲蟲的那個雷管筒子裡後，他們就分手了，各自都感覺比以前富有了許多。
Tom bereikte het kleine eenzame schoolgebouw, waar hij met veel lawaai binnenstapte, hing zijn hoed aan een kapstok en ijlde naar zijne plaats. De meester, door het gebrom van 't lessen leeren slaperig geworden, was op zijn hoogen matten stoel ingesluimerd. Doch hij werd door de stoornis gewekt en riep uit:
湯姆來到那座孤零零的小木框校舍的時候，他邁着輕鬆愉快的步伐，好像是老老實實來上學的樣子，大步走進教室。他把帽子掛在釘子上，一本正經地邊忙邊坐到他的座位上。他的老師正高高地坐在他那把大細籐條扶手椅上，聽著催眠的讀書聲，正打着盹。湯姆進來把他吵醒了。
"Thomas Sawyer!"
“托馬斯·索亞！”
Tom wist, dat, wanneer zijn naam voluit genoemd werd, er onweer aan de lucht was.
湯姆曉得老師要是叫他全名，那麻煩事就來了。
"Mijnheer."
“到，老師！”
"Kom hier bij mij staan. Zeg mij eens: waarom zijt ge weer zoo laat?"
“過來，我問你。好傢伙，你為什麼遲到了，總是這樣？”
Tom was op het punt zijne toevlucht tot een leugen te nemen, toen hij langs een paar fijne schoudertjes, twee lange blonde vlechten zag hangen, die hij dadelijk herkende als toebehoorende aan Becky Thatcher en naast die vlechten was de eenige ledige plaats aan de meisjeskant. Oogenblikkelijk zei hij:
湯姆正要撒個謊來矇混過關，這時他看到一個人的背上垂下兩條長長的金黃色辮子，他為之一驚。一股愛情的暖流使他立刻認出了那女孩子。女生坐的那一邊，正好只有她身旁空着一個位子。他立刻說：
"Ik heb met Huckleberry Finn staan praten!"
“我路上和哈克貝利·費恩講話耽擱了！”
De pols van den meester stond stil en hij zelf staarde verbijsterd in het rond. Het gebrom van 't leeren hield op en de leerlingen dachten, dat de overmoedige jongen krankzinnig was geworden. De meester zeide:
老師氣得脈搏都要停止跳動了，他無可奈何地瞪着眼睛望着湯姆。亂哄哄的讀書聲也停止了。學生們都很納悶，這個莽撞的傢伙是不是腦子有毛病。老師說：
"Gij--gij deedt--wat?"
“你，你幹了什麼？”
"Praten met Huckleberry Finn."
“路上和哈克貝利·費恩講話耽擱了。”
Hij had niet misverstaan.
他說得一清二楚。
"Thomas Sawyer, dit is de meest vermetele bekentenis die ooit mijne ooren vernamen. Dat kan met de roede alleen niet afgedaan worden. Trek uw buis uit."
“托馬斯·索亞，這可是我聽到的最叫人吃驚的坦白交待了。你犯了這樣大的錯誤，光用戒尺不能解決問題。把上衣脫掉！”
Des meesters arm deed zijn plicht, totdat hij niet meer kon en de bundel teenen, waaruit de roede bestond, aanmerkelijk verminderd was. Daarop werd het bevel uitgevaardigd:
老師直打得胳膊發累，戒鞭有明顯磨損時才住手。之後他命令道：
"Ga nu bij de meisjes zitten! En laat dit u een waarschuwing zijn."
“去吧！去和姑娘們坐在一塊，這對你算是一次警告。”
Het gegiegel, dat in het vertrek vernomen werd, scheen den jongen verlegen te maken, doch in werkelijkheid verbijsterde hem de aanmoediging van zijn blonden afgod en het met smart vermengd genoegen, dat hij aan zijn gelukkig gesternte te danken had. Hij ging op den hoek van de bank zitten, en het meisje kroop zoo ver mogelijk van hem af. Hierop volgde een gestoot, gewenk en gefluister, waaraan Tom zich echter niet stoorde.
教室裡到處都是竊竊私語聲，似乎是這讓湯姆臉紅。但實際上，他臉紅是因為崇拜那位素不相識的女孩，還有幸能和她同桌。他在松木板凳的一頭坐下來，那女孩子一仰頭，身子往另一頭移了移。大家相互推推胳膊，眨眨眼睛，低聲耳語。但是湯姆卻正襟危坐，兩隻胳膊放在既長又矮的書桌上，好像在看書學習。
Integendeel hij bleef stil zitten, met de armen op den langen, lagen lessenaar? en scheen in zijn boek verdiept te zijn. Gaandeweg werd de aandacht van hem afgeleid en de duffe atmosfeer werd weder van het gewone schoolgegons vervuld. Nu en dan begon de knaap tersluiks blikken op het meisje te werpen. Zij bemerkte het, zette een nuffig gezichtje tegen hem op, en liet hem een minuut lang haar rug zien. Toen zij voorzichtig nog eens omkeek lag er een perzik voor haar. Deze werd weggeduwd. Tom legde de vrucht zachtjes weder voor haar; zij werd nogmaals weggeduwd, maar dezen keer op minder heftige wijze. Tom legde geduldig de perzik ten derden male voor het meisje en de vrucht bleef liggen. Toen krabbelde hij op de lei: "Neem haar, als het u blieft; ik heb er meer."
Het meisje keek naar die woorden, doch hield zich stil. Daarna begon de knaap iets op de lei te teekenen en bedekte zijn werk met de linkerhand. Een tijdlang deed het meisje alsof zij er niet op lette; maar hare vrouwelijke nieuwsgierigheid begon zich door nauw merkbare teekenen te verraden. De jongen werkte door, schijnbaar zonder er acht op te slaan. Het meisje trachtte te zien wat hij er op zette, maar de jongen hield zich alsof hij er niets van bemerkte. Eindelijk zwichtte zij en fluisterde aarzelend:
漸漸地，大家的注意力不再集中在湯姆身上，學校裡慣有的低沉的讀書聲重新在那沉悶的空氣中響起。這時湯姆偷偷地瞥了那女孩幾次。她注意到了，“朝他做了鬼臉”之後有一分鐘光景，她都用後腦勺衝著他。等她慢慢地轉過臉來時，有一個桃子擺在了她的面前。她把桃子推開，湯姆又輕輕地把它放回去。她又把桃子推開，不過這次態度緩和了些。湯姆耐心地把它又放回原處。這一回她沒有再拒絶了。湯姆在他的寫字板上寫了幾個字：“請你收下吧，我多得是哩。”那女孩瞥了瞥這些字，仍是一動也不動。於是湯姆就用左手擋住寫字板，開始在上面畫着圖畫。有好一陣子，那女孩堅決不去看他作畫，可是在好奇心的驅使下，她開始動搖了。湯姆繼續畫着，好像不知道那回事。那女孩想看，但態度不明朗，可是這男孩還是不動聲色，裝作沒看見。最後她讓了步，猶猶豫豫小聲說道：
"Laat mij eens kijken."
“讓我看看吧。”
Tom liet een gedeelte zien van een caricatuur van een huis, met een dubbelen gevel en een wolk van rook, die in den vorm van een kurketrekker uit den schoorsteen opsteeg. Dit was voldoende voor het meisje om haar gansche belangstelling aan het werk te schenken en zij vergat alles on zich heen. Toen het af was, keek zij Tom een oogenblik aan en fluisterde:
湯姆略微挪開左手，石板上畫的是座房子，畫得既不好又模模糊糊，兩個山牆頭，還有一縷炊煙從煙囪裡裊裊升起。可是姑娘的興趣被吸引住了，於是，她把一切都拋到了九霄雲外。畫畫好的時候，她盯着看了一會，然後低聲說：
"Het is mooi!--Teeken nu een mannetje."
“畫得真好——再畫一個人上去。”
De kunstenaar deed een man op den voorgrond verrijzen, die sprekend op een toppenant geleek, welke over het huis zou hebben kunnen heenstappen, maar het meisje was niet kieschkeurig. Zij was tevreden met het monster en fluisterde:
於是，這位“畫家”就在前院裡畫了一個人，他拔地而起，那形狀有點像一架人字起重機，他一大步就可以跨過房子。可是這姑娘並不在乎這一點。她對這個大怪物很滿意。她低聲說：
"Het is een mooie man; teeken mij er nu naast."
“這個人畫得真好看，再畫就畫我，畫成正走過來的樣子。”
Tom schetste een zandlooper, met een gezicht als een volle maan en een lichaam zoo dun als een stroohalm, en wapende de uitgespreide vingers met een verbazend grooten waaier. Het meisje zeide:
湯姆就畫了個水漏或沙漏（均可作計時器用），加上一輪滿月，四肢像草扎似的，硬梆梆的，張開的手指拿着一把大得可怕的扇子。 姑娘說：
"'t Is prachtig.--Ik wou, dat ik ook kon teekenen."
“畫得太好了。我要是會畫就好了。”
"Het is niet moeielijk," fluisterde Tom. "Ik zal 't je leeren."
“這容易，”湯姆低聲說道，“跟我學。”
"O, als je blieft.--Wanneer?"
“啊，你願意嗎？什麼時候教我？”
"Van middag. Ga je om twaalf uur naar huis om te eten?"
“中午。你回家吃午飯嗎？”
"Ik kan ook wel hier blijven, als je dat wilt."
“如果你教我，我就留在這裡。”
"Goed; dat zal prettig zijn. Hoe heet je?"
“好，那太好不過了。你叫什麼名字？”
"Becky Thatcher."
"En jij?--O, ik weet het, jij heet Thomas Sawyer."
“貝基·撒切爾，你叫什麼？哦，我知道，你叫托馬斯·索亞。”
"Dat is de naam, waarmee ik slaag krijg. Ik heet Tom, als ik goed oppas. Jij zult me Tom noemen, niet waar?"
“他們揍我時，就叫我這個名字。我表現好的時候叫做湯姆。你叫我湯姆，好嗎？”
"Ja."
“好的。”
Daarop begon Tom iets op de lei te krabben, dat hij voor het meisje verborg. Doch zij was er nu vlugger bij en verzocht Tom het te mogen zien.
這時候，湯姆又在寫字板上寫着什麼字，還用手擋住不讓那姑娘看見。這一回她不像以前了。她請求湯姆給她看。湯姆說：
"Och, het is niets."
“啊，沒什麼好看的。”
"Jawel."
“不，一定有好看的。”
"Neen, het is niets; je behoeft het niet te zien."
“真的沒什麼好看的。再說，你也不愛看這個。”
"Jawel, ik moet het zien. Och toe, als je blieft."
“我要看，我真的要看。請讓我看一看。”
"Ja, maar zul je het niet over vertellen?"
“你會說出去的。”
"Neen, zeker niet. Op mijn woord van eer niet."
“不會，決不會，百分之一百二十地不會。”
"Zul je het niemand vertellen, zoolang als je leeft?"
“跟任何人你都不會說嗎？永遠不說，一輩子不說？”
"Neen, ik zal het niemand vertellen. Laat me nou kijken."
“是的，我不會告訴任何人，現在讓我看吧。”
"Och, je moogt het niet zien."
“啊，你真想看嗎！”
"Nu je me zóó behandelt, wil ik het zien, Tom,"--en zij legde haar handje vlak op het zijne, waarop eene kleine schermutseling ontstond. Tom deed alsof hij in ernst weerstand bood, maar liet zijne hand van lieverlede glippen, totdat deze woorden openbaar werden: "Ik heb u lief."
“既然你這樣待我，我就一定要看！”於是她把小手兒按在他手上，兩個人爭了一會兒，湯姆假裝拚命捂着不讓她看的樣子，可是手漸漸移開，露出了三個字：“我愛你。”
"O, ondeugende jongen." En zij gaf hem een lief, klein klapje op de hand, bloosde en keek toch verheugd.
“啊，你壞蛋！”她用力打了他的手，臉雖然紅了，但心裡卻樂滋滋的。
Op datzelfde oogenblik voelde de knaap zich door iemand langzaam bij de ooren pakken en met kracht ophijschen. In die houding werd hij door het lokaal gedragen en, onder de brandende pijn van het gemeesmuil der geheele school, op zijn eigen plaats neergezet. Toen bleef de meester gedurende een paar vreeselijke minuten vóór hem staan, en verhuisde eindelijk weder zonder een woord te spreken naar zijn troon. En Tom, ofschoon zijn ooren suisden, juichte in zijn hart.
就在這時，湯姆覺得有人慢慢地抓住他的耳雜，漸漸往上提起。這一抓非同小同，讓湯姆掙脫不掉。就這樣，在一片尖刻的咯咯笑聲中他被鉗着耳雜，從教室這邊拉到那邊自己的座位上。接着老師在他身旁站了一會，教室裡肅然起敬，然後他則一言不發，回到了自己的寶座上。湯姆雖然感到耳朵很疼，但心裡卻是甜蜜蜜的。
Toen de school tot rust was gekomen, deed Tom eene oprechte poging om te leeren, maar de verwarring in zijn hoofd was te groot. Op zijn beurt nam hij deel aan de leesles en brabbelde verschrikkelijk; daarna aan de aardrijkskundige les en maakte van meren bergen, van bergen rivieren en van rivieren landen, totdat de aarde weer een chaos geworden was; eindelijk ook aan de spel-les, maar daarvan kon hij niets maken en zóó verspeelde hij zijn onderscheidingsteeken, dat hij met zooveel trots maanden lang had gedragen.
班裡靜下來時，湯姆動起真格來要好好學習，可是內心卻不能平靜下來。結果朗讀時，他讀得別彆扭扭；而在地理課上，他把湖泊當成山脈，一切都被他“恢復”到了原始混沌狀態；上拼寫課時，一連串最簡單的字弄得他“翻了船”，結果成績在全班墊了底，他只好把戴在身上、風光了好幾個月的那枚獎章退給了老師。