汤姆东躲西闪地穿过几条巷子，离开了同学们返校的路，然后就郁郁不欢地慢慢走着。他在一条小溪流上来回跨过两三次，因为孩子们普遍迷信来回跨水就会让人追不上。半小时后，他渐渐消失在卡第夫山上道格拉斯家那幢大房子后面，身后山谷里的学校只是隐约可见。他走进一片茂密的森林，披荆斩棘，闯出一条路，来到林中深处，在一棵枝叶茂盛的橡树下，一屁股坐到青苔地上。树林里纹丝不动，中午的闷热，令人窒息，连树上的鸟儿都停止了歌唱。大地一片昏睡，只有远处偶尔才传来一两声啄木鸟啄木的得得声，这使得原本寂静的森林显得更加寂然无声，汤姆也更加觉得孤独无援。他心灰意冷，他的情绪和这里的环境正合拍。他双手托着下巴，两肘撑在膝盖上，沉思着在那儿坐了很长时间。在他看来，活着充其量不过是受罪。想到这，他越发羡慕新近故去的吉米·赫杰斯。他想伴随着风声飒飒的树林和坟头摇曳的花草，人要是能无忧无虑地躺在那儿长眠不醒，美梦不断，那一定很惬意。这时他真心希望以前在主日学校里表现得清清白白。那样的话，他这回就可以无所牵挂地去了，一死百了。至于那个姑娘，他到底干了什么呢？什么也没干。他本来出于善意的目的，可她却像对待狗那样对待他——简直就拿他当狗待。总有一天她会后悔的。到那时，她后悔也来不及了。他要是能暂时地死一会儿，那该有多好啊！
Tom sloop voort door straten en stegen, totdat hij uit het vaarwater der terugkeerende schooljeugd was, en gaf zich toen aan zijne sombere gemoedsstemming over. Hij stak een paar malen met een schuitje een smal strookje der rivier over, omdat er onder de jeugd eene overlevering bestond, dat het oversteken van water voor vervolging bewaart. Een half uur later was hij achter het huis van de weduwe Douglas, dat op Cardiff Hill stond, verdwenen, en het schoolgebouw was nauwelijks meer in de vallei achter hem te onderkennen. Hij trad een dicht woud binnen, kroop door struiken en ongebaande wegen voort, totdat hij het midden bereikt had, waar hij zich op een mosachtig plekje onder een breedgetakten eik nederzette. Er was geen zuchtje in de lucht; de drukkende middaghitte, scheen zelfs de zingende vogels tot rust gebracht te hebben. De natuur lag in een staat van bewusteloosheid, welke door geen geluid werd verbroken, dan bijwijlen door het verwijderd gehamer van den boomspecht en dit scheen de alles doordringende stilte nog stiller en de eenzaamheid nog eenzamer te maken. De ziel van Tom was erg bedroefd en zijne gevoelens waren in volkomen overeenstemming met het hem omringend tooneel. Met de ellebogen op de knieën gesteund en de handen onder de kin, bleef hij in gepeins verzonken zitten. De aarde scheen hem op zijn best een tranendal en hij benijdde bijna Jimmy Hodges, die daaruit was verlost. Het moest zoo vreedzaam wezen, dacht hij, on voor eeuwig in droomen verzonken onder de aarde te liggen, terwijl de wind door de boomen ruischt en het gras en de bloemen kuste, en er niets meer was om zich over te kwellen en te bedroeven. Indien hij slechts een goed getuigenis van de zondagsschool kon mede krijgen, zou hij volgaarne willen optrekken en met dit leven niets meer te maken hebben. En wat nu dit meisje betreft,--wat had hij gedaan? Niets. Hij had het goed met haar voorgehad en was als een hond behandeld, ja, als een hond. Eens zou het haar berouwen, wellicht wanneer het te laat was. O, indien hij slechts tijdelijk mocht sterven.
年青人天性轻松愉快，想长久地压抑它是不可能的。不久，汤姆不知不觉地关心起眼前的现实来。他要是调头就走，人不知鬼不觉地消失了，那会有什么后果呢？他要是到海外无人知晓的地方去，一去不回，那又怎样呢？而她又作何感想呢？当小丑的念头又在他脑海闪现，结果弄得他很难受。试想一想在汤姆的潜意识中，他已隐隐约约来到了神圣而浪漫的国度，这哪能容得下小丑的那些打诨插科、花花绿绿的紧身衣之类的东西。得了，他更愿意当一名士兵，待到伤痕累累，名噪天下时再返归故里。这不行，最好还是与印第安人为伍，和他们一起捕杀野牛，在崇山峻岭和西部人迹罕至的大平原上作战。等将来当上酋长时再回来。到那时，头上插着羽毛，身上涂满吓人的花纹，再找一个夏日清晨，乘大家昏昏欲睡的时候，昂首阔步，大模大样地走进主日学校并发出令人毛骨悚然的呐喊声，好让同伴们按捺不住羡慕之情，看得两眼直发呆。这不还不够劲，还有比这更神气的事情，他要去当海盗！对，就这样！现在，未来就在眼前并闪烁着异光。瞧吧，他将闻名天下，令闻者颤栗。他将乘坐那条长长的黑色“风暴神”号快艇，船头插上吓人的旗帜，披风斩浪航行在浪花翻滚的大海上，这该有多么威风！等到了名声齐天，那时候，你再瞧他回来的样子吧！他将突然出现在乡里故居，昂首阔步地走进教堂。他脸色黝黑，一副饱经风霜的样子。只见他上身穿件黑色绒布紧身衣，下身是条宽大短裤，脚蹬肥大长统靴，还背着大红肩带，腰带上挂着马枪，身边还别了把用损了的短剑。那顶垂边的帽子上飘着翎毛，黑旗迎风招展，上面交叉着骷髅头和白骨。听到别人悄声低语：“这就是海盗汤姆·索亚——西班牙海面上的黑衣侠盗！”汤姆心里一阵又一阵地狂喜。
Doch het veerkrachtig gemoed der jeugd blijft niet lang in een kunstmatig opgeschroefden staat van droefheid en moedeloosheid. Weldra werd Tom onmerkbaar tot de bemoeiingen van dit leven teruggevoerd. Als hij de wereld eens den rug toekeerde en geheimzinnig verdween? Als hij eens heenging--ver,--ver weg, in onbekende landen over de zee--en nooit terugkwam? Hoe zou zij zich dan wel gevoelen? Het denkbeeld van clown te worden kwam hem ook weder voor den geest, doch alleen om hem met afschuw te vervullen. Want, was het zich moeten bezighouden met grappen en kluchten en met gouden sterretjes bezaaide tricots niet eene beleediging voor een geest, die omhooggestegen was naar het onbestemde, verheven rijk van het onbegrijpelijke. Neen, hij zou soldaat worden, en na jaren en jaren van krijg voeren, het strijden moe, met roem beladen wederkeeren. Neen, nog beter; hij zou zich bij de Indianen en buffeljagers voegen en het oorlogspad betreden in de bergen, in de onmetelijke, ongebaande vlakten van het verre Westen en later terugkeeren als een groot opperhoofd, getooid met schitterende vederen en afzichtelijk met verf besmeerd--en hij zou op een zomerschen sabbatmorgen met eene hooge borst de zondagsschool binnentreden en daar een krijgsgeschreeuw aanheffen, dat zijne makkers het bloed in de aderen deed stollen en hen doen verteren van jaloezie. Ook dat niet; er was iets nog grootscher dan dit. Hij zou zeeroover worden. Ja, dat was het! Nu lag de toekomst duidelijk voor hem, schitterend van ondenkbare pracht. Zijn naam zou de aarde vervullen en de volkeren doen beven. Hoe roemrijk zou hij de woedende zeeën ploegen met zijn snelvarend, zwart gekleurd roofschip, "De Geest van den Storm," welks schrikaanjagende vlag grimmig van de voorplecht zou wapperen. En wanneer hij het toppunt van roem had bereikt, zou hij op eens in het oude stadje terugkomen en de kerk binnen stappen met een door storm en onweer gebruinde huid, in een zwartfluweelen wambuis en wijde broek, met hooge kaplaarzen, donkerroode sjerp en met zware pistolen gevulden gordel en een in misdaad geroesten hartsvanger aan de zijde. En zijn hoofd zou bedekt zijn met een diep in de oogen gedrukten hoed, met een wuivenden vederbos getooid, en in de hand zou hij dragen zijn ontplooide banier, die met een schedel en gekruiste doodsbeenderen beschilderd zou zijn, en met namelooze verrukking zouden zijne ooren het gefluister vernemen: "Dit is Tom Sawyer, de zeeroover, de schrik der Spaansche zee!"
对，就这么办，他决定这么办：从家里逃走，去过这种生活，并打算第二天早晨就开始行动。因此他必须现在就着手准备。他将带上他所有的家当。他走到近处的一根烂树干旁边，开始用他的巴露折刀在一头开挖起来。不一会儿就传来了空木头的声音。他把手按在那儿，嘴里咕哝着咒语，样子令人难忘：
Ja, zijn plan stond vast, zijn loopbaan was aangewezen. Hij zou van huis wegloopen en zoo spoedig mogelijk zijn nieuw beroep ter hand nemen, hij zou morgen vertrekken en daarom oogenblikkelijk met het maken van de noodige toebereidselen aanvangen en zijne bezittingen bijeenverzamelen. Te dien einde liep hij naar een verrotte houtmijt, welke in de nabijheid stond en begon die met zijn mes aan de eene zijde te ondergraven. Spoedig stootte hij op een stuk hout dat hol klonk, legde zijn hand daarop en sprak met nadruk het volgende tooverformulier uit:
没有来的，快来！ 在这儿的，留下来！
"Wat nog niet hier is, kome! Wat hier is blijve!"
接着他刨去泥土，下面露出一块松木瓦块。他把它拿开，露出一个底和四周是松木瓦块的小宝箱来。小宝箱很精致，里面有一个弹子。汤姆惊讶不已！他迷惑不解地挠着头说：
Toen schraapte hij de aarde weg en er kwam een steen voor den dag. Deze werd weggenomen en daar vertoonde zich een keurig schatkamertje, welks bodem en zijwanden van opeengehoopte steentjes gemaakt waren en waarin een knikker lag. Verbaasd staarde Tom den knikker aan. Hij krabde het hoofd en zeide:
“嘿，怎么不灵了！”
"Wel, is het mogelijk!"
于是他一气之下扔掉那个弹子，站在那儿沉思。原来他的迷信没有灵验。他和所有的伙伴一向都认为它是万无一失的，可是这次却没有。埋下一个弹子时，你要是念上几句有关的咒语，等两周后再用汤姆刚说过的咒语，去挖弹子，你会发现：原来丢失、散落到各地的弹子都聚到了这里。可是现在，它千真万确地失败了。汤姆的全部信心从根本上发生了动摇。他以前多次听说过的都是成功的例子，根本没听说过哪次不灵验。他百思不得其解，最后认定有妖魔插了一杠子，破了咒语。他觉得这样解释可以让他聊以自慰。于是他在周围找到一个小沙堆，沙堆中间有一个漏斗形凹陷处。他扑到地上，嘴紧贴着凹陷处喊道：
Toen duwde hij den knikker gemelijk weg en bleef in gedachten verzonken staan.--Wat was er gebeurd? De zaak was deze: Tom bemerkte, dat hij zich in iets, hetgeen hij en zijne makkers steeds als eene onfeilbare zekerheid hadden beschouwd, bedrogen had. Hij geloofde dat, wanneer een knikker met de noodige bezweringen werd begraven en dan een dag of veertien rustig in den schoot der aarde gelaten en daarna met de tooverwoorden die hij juist had uitgesproken, weer opgegraven werd, men al de knikkers, die men ooit verloren had, daar in dien tusschentijd bijeengekomen zou vinden, hoe wijd zij ook over de wereld verspreid mochten zijn. Tom's vertrouwen in dit bijgeloof was tot op zijn fondamenten geschokt. Hij had menigmaal gehoord, dat deze proef gelukt, maar nooit dat zij mislukt was. Het kwam niet in hem op, dat hij het verscheidene malen te voren beproefd had, maar dat hij de plaats, waar hij de knikkers had verborgen, nooit had kunnen vinden. Hij dacht zich half suf over de zaak en kwam eindelijk tot het besluit, dat er een heks tusschenbeide was gekomen, die de betoovering verbroken had. Toch wilde hij zich op dit punt overtuigen en zocht, totdat hij een klein zanderig plekje met een trechtervormig indruksel gevonden had. Hij legde zich naast dat plekje op den grond, met den mond vlak op het indruksel en riep:
“小甲虫，小甲虫，告诉我这究竟是怎么回事！小甲虫，小甲虫，请告诉我这究竟是怎么回事呀！”
"Kevertje, kevertje, zeg mij wat ik weten moet!
Kevertje, kevertje, zeg mij wat ik weten moet!"
沙子开始动起来，一只黑色小甲虫很快钻出来，可是刚一出现，又被吓得缩了回去。
Het zand begon te werken en voor een oogenblik kwam er een zwart kevertje voor den dag, dat echter spoedig doodelijk verschrikt wegholde.
“它不说！我知道了，一定有妖魔在捣鬼。”
"Hij zegt niets! Dus was het een toovenaar, die het gedaan heeft. Ik dacht het wel."
他十分清楚和巫婆斗没什么好处，于是他垂头丧气，不得不让了步。但是他忽然又想起他刚才扔掉的那颗石子，何不再把它找回来呢？于是他就边走边耐心地找了起来。可是他没找到。他又回到他的小宝箱旁边，原封不动地站在刚才扔弹子的地方。接着他从口袋里又掏出一个弹子，朝同一个方向扔去，嘴里还说道：
Tom wist wel hoe weinig het baatte tegen heksen te strijden en gaf het plan ontmoedigd op. Doch daar schoot hem in de gedachten, dat hij den knikker, dien hij juist had weggeworpen, toch wel gaarne terug zou hebben, en ging hem dus geduldig zoeken. Helaas! hij kon hem niet meer vinden. Toen keerde hij naar zijn schatkamer terug en zette zich behoedzaam neder in dezelfde houding, als toen hij den knikker had weggeduwd. Daarop nam hij een anderen knikker uit den zak, slingerde dien eveneens weg en riep:
“老兄，去找你的兄弟吧！”
"Broeder, ga uw broeder halen!"
弹子落地后，他走过去找起来。但是弹子可能扔得不是太近就是太远，因此他又试了两回。最后一次成功了。两个弹子相距不到一英尺。
Hij zag waar de knikker zou stilhouden en ging derwaarts om hem na te kijken. Doch het speeltuig was niet ver genoeg of te ver gerold; dus wendde hij een tweede poging aan. Deze laatste werd met een goeden uitslag bekroond, want de beide knikkers lagen omtrent een duim van elkaar af.
就在这时，树林里绿色的林荫道上隐隐约约传来一声锡皮玩具喇叭声。汤姆迅速地脱掉上衣和裤子，把背带改成腰带，拨开朽木后面的灌木丛，找出一副简陋的弓箭，一把木片的剑和一只锡皮喇叭。片刻之间他就抓着这些东西，赤着脚，敝着怀，跳出去了。他很快在一颗大榆树底下停下来，也吹了一声喇叭作为回应，然后踮着脚警觉地东张张西望望，他谨慎地——对想象中的同伴说：
Juist op dat oogenblik verhief zich door het groene gewelf des wouds het geschal van een tinnen trompet. In een oogenblik had Tom buis en broek uitgetrokken, van zijne bretels een gordel gemaakt, eenige takken achter de mijt bijeen vergaard, een ruwen pijl, een boog, een houten zwaard en een trompet voor den dag gehaald en was, met deze zaken beladen, blootbeens en in een fladderend hemd weggeijld. Onder een grooten olmboom hield hij stil, beantwoordde het trompetgeschal en begon op zijne teenen loopende, omzichtig in alle richtingen rond te kijken. Toen riep hij zacht tot een denkbeeldigen makker:
“稳住，好汉们！听号声再行动。”
"Halt, grappenmaker! Houd u schuil, tot ik blaas."
这时，乔·哈帕出现了。和汤姆一样，他精心装备，轻装上阵。 汤姆喊道：
Daar verscheen Joe Harper, even luchtig gekleed en zwaar gewapend als Tom. Deze riep:
“站住！来者何人，来经许可，竟敢闯进谢伍德森林？”
"Halt! Wie komt hier in de wouden van Sherwood zonder vrijgeleide?"
“我乃皇家卫士戈次勃恩的至友，走遍天下，所向无阻。 你是何人，竟敢——竟敢……”
"Guy van Guisborne heeft niemands vrijgeleide noodig. Wie zijt gij, dat ...?"
“竟敢口出狂言，”汤姆说。他是在提示哈帕，因为他们全凭记忆，在背这些话。
"Dat gij dus durft spreken," vulde Tom aan, want de knapen waren bezig eene plaats uit een boek op te zeggen.
“你是何人，竟敢口出狂言？”
"Wie zijt gij, dat ge dus durft spreken?"
“我吗？我乃罗宾汉是也，你这匹夫马上就会知道我的厉害。”
"Ik? Wel, ik ben Robin Hood, zooals uw schavuitengeraamte spoedig zal bemerken."
“这么说来，你真的是那位名扬四海的绿林好汉喽？我正想与你较量较量，看看这林中乐士归谁所有。接招！”
"Dan zijt gij waarlijk de beruchte bandiet! Zeer aangenaam zal het mij zijn met u over den vrijen doortocht door deze wouden te twisten."
他们各持一把木片的剑，把身上多余的东西都扔到地上，两人脚对脚呈对峙状站立，开始了一场“两上两下”的酣战。 汤姆说：
"Pas op!" Zij trokken hunne houten zwaarden, wierpen hunne andere wapenen op den grond en begonnen een ernstig en bedaard tweegevecht.
“听着，你要是懂得剑法，我们就痛痛快快地比一比吧！”
"Kom," zeide Tom, "als gij goed slaags zijt geraakt, zet het dan met kracht door."
于是他们就“痛痛快快地比一比”了，结果比得两个人气喘吁吁、汗流浃背。后来汤姆嚷道：
En zij zetten het met kracht door, totdat zij hijgden en zweetten van inspanning. Eindelijk zeide Tom:
“倒下！倒下！你怎么不倒下呀？”
"Val! val! Waarom val je niet?"
“我不干！你自己怎么不倒下呀？你招架不住了。”
"Ik doe het niet. Waarom val je zelf niet? Je bent er het ergste aan toe."
“倒不倒没什么关系。可书上说我不能倒下去，书上还说‘接着反手一剑，他就把可怜的戈次勃恩的至友刺死了。’，你应该转过身去，让我一剑刺中你的后背才对。”
"Wel, dat behoort zoo niet. Ik kan niet vallen. Dat staat niet in het boek. Het boek zegt: "'Toen viel hij Guy van Guisborne van achteren aan en sloeg hem neder.' Nu moet gij u omkeeren en mij u in den rug laten treffen."
乔没法子，只好转过身去，挨了重重的一刺，倒在地上。
Tegen dit gezag viel niet te twisten en Joe keerde zich om, ontving den slag en viel.
“听着，”乔从地上爬起来说，“你得让我把你杀掉，那才公平。”
"Nu," zeide hij, toen hij weder opstond, "Nu moet gij mij u laten doodmaken; dat is eerlijk."
“嘿，那怎么行呢？书上又没这么说。”
"Wel, dat kan ik niet doen. Dat staat niet in het boek."
“得了，你真他妈的太小气了——拉倒吧。”
"Zoo, dat is gemeen."
“喂，我说乔，你可以扮演达克修士或是磨坊主的儿子马奇，拿一根铁头木棍打我一顿，或者我来扮诺丁汉的行政司法官，你扮一会儿罗宾汉，把我杀死也行。”
"Hoor eens, Joe, je moogt Tuck de monnik of Muck de zoon van den molenaar zijn en mij met een knuppel afrossen, of ik zal de Sherif van Nottingham zijn en jij Robin Hood, dan zul je mij doodmaken."
这主意倒令人满意，于是他们就这么办了。后来汤姆又扮演了起初的角色罗宾汉，他让那个背信弃义的尼姑给害了。由于伤口没有得到照顾，他失血太多，耗尽了精力。最后乔扮演了一伙绿林好汉，哭哭啼啼，悲伤地拖着他前进，把他的弓递到他那双软弱无力的手里，汤姆就说了： “箭落之地，绿林成荫，可怜的罗宾汉葬那里。”说完他射出那支箭，身体往后一仰，准备倒地而死，可偏巧倒在有刺的草上。他猛地跳起来，那活蹦乱跳的样子简直不像是在装死。
Dit werd goedgekeurd en deze tafereelen uit het boek werden vertoond. Toen werd Tom weder Robin Hood en de verraderlijke non liet hem doodbloeden door zijne wond te verwaarloozen. Joe, die een geheele bende roovers voorstelde, trok hem onder het aanheffen van klaagliederen voort, legde hem zijn boog in de zwakke handen en Tom zeide: "Waar deze pijl zal vallen, begraaf daar den armen Robin Hood onder den groenen boom." Toen werd de pijl afgeschoten en Robin Hood viel op den rug en zou gestorven zijn, indien hij niet op een brandnetel terechtgekomen en voor een lijk wat al te vlug opgesprongen was.
两个孩子穿戴好衣帽，把他们的行头藏起来就走了，他们很伤心现在已经没有绿林好汉了，很想知道现代文明中有什么可以弥补这一缺陷。他们说宁可在谢伍德森林里当一年绿林好汉，也不愿意当一辈子的美国总统。
Daarop kleedden de knapen zich weder aan, borgen hunne zonderlinge wapenrusting weder op en gingen naar huis, vol spijt dat zij geene wezenlijke roovers waren, terwijl zij zich verbaasd afvraagden, in welk opzicht toch de moderne beschaving het verlies van de roovers vergoedde. Het eindresultaat was, dat zij verklaarden liever een jaar lang bandieten in de wouden van Sherwood, dan voor altijd President van de Vereenigde Staten te willen zijn.