“湯姆！”
"Tom!"
沒人答應。
Geen antwoord.
“湯姆！”
"Tom!"
又沒人答應。
Geen antwoord.
“這孩子到底怎麼啦，我真搞不懂？你這個湯姆！”
"Waar zou die drommelsche jongen toch zitten? Hoor je me niet, Tom?"
還是沒有人答應。
這老太太拉低眼鏡從鏡片上方朝房間看了看，然後她又抬高眼鏡從鏡片下面看。她很少或者乾脆說她從來沒戴正眼鏡來找像一個小男孩這樣小的東西。這副眼鏡是很考究的，也是她的驕傲，她配這副眼鏡不是為了實用，而是為了“裝飾”，為了“漂亮”。她看東西時，即使戴上兩片爐子蓋也照樣看得一清二楚。她茫然不知所措地愣了一會兒。然後雖然不是凶神惡煞般，但嗓門高得讓每個角落都能聽到，她說：
De oude dame, die deze woorden sprak, trok haar bril naar beneden om er overheen te kijken. Daarna duwde zij hem naar boven om er onderdoor te kijken. Zelden of nooit gebruikte zij hem om er door te kijken, althans niet naar een zoo onbeduidend voorwerp als een kleine jongen. Immers haar bril was haar roem, de trots van haar hart, en zij had hem gekocht om ontzag in te boezemen,--niet om dienst te doen. Voor hare oogen toch kon zij evengoed een deksel van een sauspan genomen hebben. Een oogenblik zag zij onthutst in het rond en zeide, niet bepaald barsch, maar luid genoeg om door al de meubelen in de kamer gehoord te worden:
“好，我發誓如果我抓住你，我就——”
"Als ik je krijg, dan zal...."
她話沒有說完，因為這時她正彎腰用掃把往床下猛搗，每搗一下，她需要停下來換口氣。結果，只搗出來一隻貓。
Meer kon zij niet uitbrengen, want al pratende had zij zich voorovergebukt om met een bezem onder het bed te voelen of zich daar ook iemand verscholen had; en zij hijgde naar adem, toen zij na lang duwen en stompen niets dan de kat te voorschijn haalde.
“我還從沒有見過這麼令人吃驚的孩子！”
"Ik heb nooit van mijn leven zoo'n jongen gezien! Nu zullen wij eens buiten kijken."
她走到敞開的門口，站在那裡朝滿園子的西紅柿藤和吉普遜草叢中看，想找到湯姆，可還是沒有。於是她亮開嗓子朝遠處，高聲喊到：
Zij ging voor de open deur staan en keek den tuin rond, tusschen de tomato-boompjes en het doorn-appelkruid. Geen Tom. Daarna gebruikte zij hare handen als spreektrompet en schreeuwde:
“湯姆呀，湯姆！”
"Ben je daar, Tom!"
這時在她身後傳來一聲輕微的響聲，她轉身一把抓住了一個小男孩的短外套的衣角，他想跑都跑不掉了。
Wacht! daar hoort ze plotseling een licht gedruisch achter zich en zij keert zich om juist bijtijds om een jongen bij de panden van zijn buisje te vatten en hem het ontkomen te beletten.
“嘿！我早該想到那個壁櫥，你躲在那裡幹什麼？”
"Wel, ik had er aan moeten denken dat je in de provisiekast zoudt zitten," zeide zij. "Wat heb je daar gedaan?"
“沒幹什麼。”
"Niets, tante."
“沒幹什麼？！瞧你那雙手，再看你那張嘴，還有那渾身是什麼？”
"Niets? Kijk eens naar je handen en je mond! Waarom kleven die zoo?"
“我不知道，姨媽。”
"Dat weet ik niet, tante."
“哎，我知道，那是蜜餞——對，就是。我已跟你講過有四十遍了，不要動我的蜜餞，否則我就扒你的皮。把鞭子遞給我。”
"Nu, ik wel. Er zit gelei aan. Heb ik je niet honderdmaal gezegd, dat je voor de broek zoudt hebben, als je gelei snoepte. Geef mij die roede eens aan."
鞭子在空中晃悠——情況萬分緊急。
De roede werd in de lucht gezwaaid en was op het punt on op den jongen neer te komen, toen hij uitriep:
“不得了！瞧你身後是什麼，姨媽！”
"Tante, kijk eens achter u!"
老太太以為有危險，急忙撩起裙子，轉過身去。湯姆撥腿就逃，頃刻他爬過高高的木柵欄，一轉眼就消失得無影無蹤。
De oude dame draaide zich om en legde de roede neer om een partij hemden te redden, die zij op de haag te drogen had gehangen en die, door haar ijver om parate executie te houden, op den grond waren gevallen.
他的波莉姨媽站在那兒先是一愣，隨後突然輕聲笑了起來。
De jongen maakte van de gelegenheid gebruik om over de schutting te klauteren en was in een ommezien verdwenen. Tante stond hem een oogenblik beteuterd na te kijken en barstte toen in lachen uit.
“這個該死的，我怎麼老是不吸取教訓？和我開這樣的玩笑，也不知開過多少次了。難道我不該有所提防嗎？人老了，糊塗才是最大的糊塗蛋。俗話說得好，老狗學不會新把戲。可是天啦！他耍的鬼把戲裡從來沒有兩天一樣的，誰能猜出下個鬼主意是什麼？他似乎知道，他能折磨我多長時間，我才會動肝火，而且他也知道他只要想個法哄哄我，惹我大笑一場，就會萬事皆休，我也不會揍他一頓。我對他是敢怒不能揍。我對那孩子沒盡到責任，上帝知道那是真的。《聖經》裡說：‘孩子不打不成器。’我太溺愛那孩子，我也知道這對我倆都不好。他一肚鬼點子。哎呀，但他是我那死去的親姐姐的兒子，可憐的孩子，我怎麼也不忍心揍他。每一次饒了他，我良心都受譴責；可是每一回打他，我都有點心痛不忍。哎，哎，就像《聖經》所說的，人為母生，光陰荏苒，充滿苦難。我看這話說得一點都不錯。今天下午他要是逃學，明天我就想法讓他幹點活，懲罰懲罰他。星期六讓他幹活，恐怕苛刻了點，因為所有的孩子都放了假，他又恨透了幹活，比恨什麼都厲害。可是我不得不對他盡到我的責任，否則我會把這個孩子給毀了。”
"Die duivelsche jongen! Zal ik dan nooit wijzer worden Het spreekwoord heeft gelijk: 'Hoe ouder, hoe gekker.' Een ouden hond kan men geen nieuwe kunsten leeren. Elken dag verzint de jongen iets anders; maar wie kan dat allemaal vooruit weten? 't Is alsof hij voelt hoe lang hij mij plagen kan vóórdat ik kwaad word. En als ik dan eindelijk boos ben, brengt hij mij een oogenblik van het onderwerp af of laat mij lachen, en voorbij is het; hij glijdt mij onder de vingers weg, voordat ik hem kan straffen. Ik doe mijn plicht niet aan dien jongen, zoo waar als ik leef. Staat er niet geschreven: 'Die de roede spaart, bederft het kind.' Ik vergroot ons beider zonde en lijden. Hij is gansch en al bedorven. Maar, helaas het arme schaap is het eigen kind van mijne zuster zaliger ik kan het niet over mij verkrijgen hem te slaan. Ieder keer, dat ik hem niet straf, klaagt mijn geweten mij aan en ieder keer dat ik hem slaag geef, breekt mij het hart. Wat zal er van hem worden? Zoo zal hij voor galg en rad opgroeien? Hij zal van middag zeker weer gaan strijken en dan zal ik, om te straffen, hem morgen moeten laten werken. 't Is vreeselijk hard om hem op Zaterdag aan den arbeid te zetten, als andere jongens vacantie hebben maar ik moet ten minste mijn plicht doen, of ik zal het kind nog tot bederf worden."
湯姆真的沒去上課，而且痛痛快快地玩了一場。他回家時正好趕上幫那小黑孩吉姆的忙，幫他在晚飯前鋸第二天用的木頭，劈引火用的柴——至少他及時趕到那兒，把他所幹的事講給吉姆聽，而活卻是吉姆幹了四分之三。湯姆的弟弟（確切地說是同母異父的弟弟）希德已幹完了他那份活（撿碎木塊），因為他是個不聲不響的孩子，從不幹什麼冒險的事，也不惹什麼麻煩。
Tom bleef uit school en had een prettigen middag. Hij kwam juist tijdig genoeg tehuis, om Jim, den zwarten loopjongen, te helpen houtzagen en de blokjes voor het avondeten te hakken. Of liever hij kwam bijtijds, om Jim zijne avonturen te vertellen, terwijl deze drie vierden van het werk deed. Toms jongere broeder (of eigenlijk stiefbroeder) Sid, was al lang klaar met zijn werk van spaanders op te rapen; immers hij was een bedaarde jongen, die volstrekt niet van avonturen en waaghalzerijen hield.
湯姆吃晚飯的時候，總是瞅機會偷糖吃，波莉姨媽這時開始問他，話裡充滿了詭計，而且非常巧妙——因為她要設點圈套，套他說出實話來。跟其他許多頭腦簡單的人一樣，她很自負，並且相信自己很有點子，會耍弄詭秘狡猾的手腕，把自己極易被人識破的詭計當作最高明的計策，她說：
Onder het eten deed tante haar neef, die af en toe stilletjes uit den suikerpot nam, allerlei listige, diepzinnige vragen, om hem er in te laten loopen. Gelijk vele andere eenvoudige lieden, beroemde zij er zich op, dat zij een aangeboren talent bezat voor geheimzinnige diplomatie en beschouwde zij de meest alledaagsche kunstgrepen, waarvan zij gebruik maakte, als wonderen van list en vindingrijkheid.
“湯姆，學校裡挺熱的，對吧？”
"Was 't niet warm op school?" vroeg zij.
“是的，姨媽。”
"Ja, tante."
“熱的厲害，對不對？”
"Schrikkelijk warm, niet waar?"
“對，姨媽。”
"Ja, tante."
“你是不是想去游泳來着，湯姆。”
"Had je geen lust om te gaan zwemmen, Tom?"
湯姆忽然感到有點慌張——一絲不安和疑惑掠過心頭。他偷眼察看波莉姨媽的臉色，可什麼也沒有看出來。於是他說：
Tom begon lont te ruiken en trachtte tantes gelaat uit te vorschen maar het bleef onwrikbaar in dezelfde plooi.
“沒有啊，姨媽——呃，沒怎麼想去。”
"Neen, tante," antwoordde hij, "niet zoo bijzonder."
老太太伸出手摸摸湯姆的襯衣，說道：
De oude dame strekte de hand uit, om te voelen of Toms overhemd ook nat was, en zeide:
“可是你現在卻並不怎麼熱，是吧！”她已發現襯衣是乾的，卻沒有人知道她內心的真正用意，為此她感到很得意。而湯姆猜透了她的心思，所以他為防老太太的下一招來了個先發制人。
"Je bent nu toch niet zoo bijzonder warm, Tom!" Zij was verbaasd over haar eigen slimheid; zij had op deze manier ontdekt dat Toms overhemd droog was, zonder dat iemand vermoedde dat het juist dat was, waar zij achter wilde komen. Maar Tom wist al uit welken hoek de wind woei en dacht dat 't beste zou zijn de vraag te voorkomen, die nu volgen zou.
“有的人往大家頭上打水——你瞧，我的頭髮還是濕的呢！”
"Wij hebben ons hoofd onder de pomp gehouden," zeide hij, "en 't mijne is nog nat. Voel maar?"
波莉姨媽很懊惱，她居然沒注意到這個明擺着的事實，以致錯過了一次機會。可接着她靈機一動，計上心來：
Tante Polly was boos op zich zelve, omdat zij aan die omstandigheid, welke hem van de schuld had moeten overtuigen, niet gedacht had en dus niet bijdehand genoeg was geweest. Maar ze kreeg een nieuwe ingeving.
“湯姆，你往頭上澆水的時候，不必拆掉我給你襯衫上縫的領子吧？把上衣的紐扣解開！”
"Tom, je hebt toch het boordje, dat ik aan je hemd heb vastgenaaid, niet behoeven los te maken om je hoofd onder de pomp te houden. Wacht, ontknoop je buis eens."
湯姆臉上的不安馬上就消失了。他解開上衣，襯衣的領子還是縫的好好的。
Toms gezicht klaarde weer op. Hij ontknoopte zijn buis. Het boordje zat aan het hemd vast.
“真是怪事。得，算了吧！我看你曠課去游泳了！我認為你就像俗話裡說的燒焦毛的貓一樣——並不像表面看起來的那樣壞。就這一次，下不為例。”
"Wel, loop dan maar heen. Ik dacht zeker, dat je van school waart gaan strijken om te zwemmen. Doch ik zal je maar vergeven. 't Is met jou toch maar boter aan de galg gesmeerd."
她一面為自己的計謀落空而難過，一面又為湯姆這一次竟能如此溫順聽話而高興。
Zij was half boos, dat hare scherpzinnigheid gefaald had, en half blij, dat Tom toevallig niet ongehoorzaam bleek te zijn.
可是希德卻說：
Toen zeide Sidney:
“哼，我記得你好像給他縫領子用的是白綫，可現在卻是黑線。”
"Tante, hebt u het boordje met wit of zwart garen genaaid?"
“嘿，我的確用白綫縫的！湯姆！”
"Wel, natuurlijk met wit.--Tom!"
可湯姆沒等聽完話就走了。他走出門口的時候說：
Maar Tom wachtte de rest niet af. Eer hij de deur uitvloog, riep hij nog even:
“希德，為這我可要狠狠揍你一頓。”
"Je krijgt een pak slaag, Sid, voor het klikken."
在一個安全的地方，湯姆仔細檢查了別在上衣翻領上的兩根大針，針上還穿著綫，一根繞着白綫，另一根繞着黑線。 他說：
Zoodra Tom buiten het bereik van zijne tante was, haalde hij twee groote naalden voor den dag, de een met zwart en de andere met wit garen omwonden, die hij aan den binnenkant van zijn buis had gestoken, en zeide:
“如果不是希德，她是永遠不會注意到的。真討厭！有時她用白綫縫，有時又用黑線。我真希望她總是用一種綫——換來換去我實在記不住。不過，我發誓非揍希德一頓不可，我要好好教訓教訓他。”
"Ze zou het nooit gemerkt hebben als Sid het niet verklapt had. 't Is een drommelsch werk; nu eens naait ze met zwart en dan weder met wit garen. Ik wou maar, dat ze zich bij het een of het andere bepaalde; dan wist ik waar ik mij aan te houden had. Maar Sid zal er voor lusten, of ik heet geen Tom Sawyer meer!"
湯姆不是村裡的模範男孩，但他對那位模範男孩非常熟悉，並且很討厭他。
Tom was niet de modeljongen van het dorp. Hij wist echter best, wie dat wel was en ook dat hij een geduchten hekel aan hem had.
不到兩分鐘，甚至更短，他已將全部煩惱給忘記了。就像大人們的煩惱也是煩惱一樣，他忘記煩惱並不是因為他的煩惱對他不怎麼沉重和難受，而是因為一種新的、更強烈的興趣暫時壓倒並驅散了他心中的煩悶——就像大人們在新奇感受的興奮之時，也會暫時忘卻自己的不幸一樣。這種新產生的興趣就是一種新的吹口哨方法，它很有價值，是剛從一個黑人那學到的，現在他正要一心練習練習又不想被別人打擾。這聲音很特別，像小鳥的叫聲，一種流暢而委婉的音調。在吹這個調子的時候，舌頭斷斷續續地抵住口腔的上齶——讀者若曾經也是孩子的話，也許還記得該怎樣吹這種口哨。湯姆學得很勤奮，練得很專心，很快就掌握了其中要領。於是他沿街大步流星地走着，口中吹着口哨，心裡樂滋滋的，那股樂勁如同天文學家發現了新行星時一般，僅就樂的程度之深之強烈而言，此時的湯姆絶對比天文學家還要興奮。
In minder dan twee minuten had hij zijn verdriet vergeten. Niet omdat hij het minder voelde dan volwassenen, maar omdat iets anders, dat zijne belangstelling geheel innam, het onderdrukte en voor een oogenblik uit zijne ziel verdreef. Dat andere was het aanleeren van eene nieuwe manier van fluiten, die hij juist van een neger had afgezien en waarin hij zich thans ongestoord kon oefenen. Het was een soort van zacht gekweel, dat aan het geluid van een vogel deed denken en voortgebracht werd door bij tusschenpoozen midden onder het fluiten met de tong het verhemelte aan te raken. De lezer zal zich uit zijne jongensjaren wel herinneren hoe men dat doet. Door vlijt en volharding kreeg hij het kunstje spoedig beet en stapte hij door de straten met een mond vol harmonie en een hart zoo vol dankbaarheid als dat van een sterrekundige, die eene nieuwe planeet ontdekt heeft. Wanneer men het genot van den astronoom had kunnen vergelijken met dat van Tom, zou dat van den knaap het in onvermengdheid gewonnen hebben.
夏天的下午很長，這時天還沒有黑。湯姆的口哨聲忽然停住了，因為在他面前出現了一個陌生人——一個比他大一點的男孩。 在聖彼德堡這個貧窮、破落的小村子裡，不管是男的還是女的，老的還是少的，只要是新來的，就能引起人們的好奇心。而且這個男孩穿得非常講究——在平常工作日竟穿戴如此整齊，僅這就讓湯姆對他刮目相看。他的帽子很精緻，藍色的上衣扣得緊緊的，又新又整潔，他的褲子也是一樣。他竟然還穿著鞋——要知道，今天可是星期五！他甚至還打了條領帶，那是條顏色鮮亮的絲質領帶。他擺出一副城裡人的架勢，湯姆對此感到很不自在。湯姆眼盯着他那套漂亮的衣服，鼻子翹得高高的。可是他越看越是覺得自己身上的衣服很寒酸破舊。兩個人都一聲不吭。一個挪動一步，另一個也挪一步——可都是斜着步子兜圈子。他倆面對面，眼對眼這樣相持了很長時間，最後還是湯姆先開了腔：
Het was midden in den zomer en de avonden waren lang. De duisternis was nog niet ingevallen, toen Tom al fluitende zijn weg vervolgde. Een vreemdeling liep voor hem uit, een jongen, een paar duim langer dan hij zelf. Een vreemdeling, van welken leeftijd of sekse ook, was eene merkwaardigheid in het kleine plaatsje St. Petersburg. Deze jongen was mooi gekleed,--veel te mooi voor een weekdag. Dat was al iets vreemds. Zijn pet was splinternieuw, zijn toegeknoopt blauw buisje dito, zijn broek evenzoo. Hij had schoenen aan, en dat nog wel op Vrijdag! Zelfs had hij een mooie zijden das on! Hij zag er zoo deftig uit, dat Tom er kippenvel van kreeg. Hij stond dit monster van pracht aan te gapen, doch hoe langer hij zijn neus tegen hem optrok, des te smeriger en te slordiger scheen hem zijn eigen plunje. Geen van beiden sprak een woord. Als de een zich bewoog, deed de ander hetzelfde. Zij bleven elkander aanstaren, totdat Tom uitriep:
“我能打得過你！”
"Ik kan je wel aan."
“我倒想見識見識。”
"Probeer het dan eens."
“那好，我就打給你看。”
"Zeker, ik kan wel, als ik maar wil."
“得了，你不行。”
"Dat kun je niet."
“我行。”
"Jawel."
“你就是不行。”
"Neen."
“我就是行。”
"Ja."
“不行！”
"Neen."
“行！”
“不行！”
兩個人都不自在地停了下來。接着湯姆問道：
Er volgde eene onheilspellende stilte, waarna Tom zeide:
“你叫什麼名字？”
"Hoe heet je?"
“這也許你管不着！”
"Dat raakt je niet?"
“哼，我就管得着！”
"Ik zal je leeren, dat het me wel raakt."
“好，那你就管管看。”
"Nu, doe het dan."
“要是你再囉嗦，我就管給你看。”
"Als je nog een woord spreekt, doe ik het."
“囉嗦——囉嗦——偏要囉嗦，看你能怎麼樣？”
"Nog een woord! Wat verbeeld jij je wel?"
“哎，你認為你自己很了不起，是不是？如果我想打倒你的話，一隻手背在後面都能打過你。”
"Je vindt je eigen nogal mooi, niet waar? Ik zou je wel met ééne hand op den grond kunnen krijgen, als ik het verkoos."
“好啊，你說你能打過我，那你為什麼不動手啊？”
"Waarom doe je het dan niet. Je zegt altijd, dat je het kunt."
“如果你老是嘴硬的話，我就打給你看。”
"Als je den gek met me steekt, doe ik het."
“嘿——你這種人我見得多了，盡吹大話下不了台！”
"O! dat heb ik wel honderd jongens hooren zeggen."
“哈！你自以為是個人物呢！瞧，你那帽子！”
"Je denkt zeker, dat je een heele Piet bent."
“你要是看不順眼你就把它摘下來呀，如果你敢碰，我就揍扁你！”
"Wat een vieze pet heb jij op!"
"Probeer eens, mij dien pet van het hoofd te nemen. Doe het eens!"
“你吹牛。”
"Je bent een lafaard."
“你也是吹牛。”
"En jij ook."
“你光是講大話，不敢動手。”
"Je bent een groote lafaard en je durft me niet aan."
“噢，滾你的蛋吧！”
"Ga eens verder, als je durft,"
“告訴你——要是你再罵我的話，我就用石頭砸碎你的腦袋。”
"Als je nog meer praatjes maakt, zal ik je een slag op den kop geven."
“那好，你就來砸啊！”
"Wel zeker, zul je dat?"
“我肯定會的。”
"Ja, dat zal ik."
“那你為什麼不來試試？你老是吹牛不敢動手，哦，我知道你害怕了。”
"Waarom doe je het dan niet? Waarom zeg je altijd, dat je het doen zult. Is het, omdat je bang bent?"
“我才不怕呢！”
"Ik ben niet bang."
“你怕！”
"Jawel."
“我不怕！”
"Neen."
“你就是怕！”
"Jawel."
兩個人暫停了一會兒，接着又眼對眼，身子側身子兜着圈子走了幾步。忽然兩個人肩抵着肩。湯姆說：
Weder eene pauze. De jongens duwen gedurig meer tegen elkander aan. Zij staan al schouder tegen schouder. Tom roept:
“你從這滾吧！”
"Ga uit den weg!"
“你自己滾吧！”
"Ga jij uit den weg."
“我不滾。”
"Ik doe het niet."
“我也不滾。”
"Ik doe het ook niet."
於是他倆站在那兒，雙方都斜着一隻腳撐着勁，用儘力氣想把對手往後推，兩個人都憤恨地瞪着對方。可是誰都沒占優勢。他們直鬥得渾身燥熱，滿臉通紅，然後兩人稍稍放鬆，卻都小心謹慎地提防着對方。這時，湯姆又說：
Zoo stonden zij beiden met één voet vooruit, elkander duwende dat het een aard had. Maar geen van beiden kon den ander uit den weg krijgen. Na tegen elkander aangebonsd en gestooten te hebben, totdat de zweetdroppels hun over het gezicht liepen, weken beiden voorzichtig een weinig achteruit en Tom zeide:
“你是個膽小鬼，是個狗崽子。我要向我大哥哥告你的狀，他只要動動小指頭就能把你捏碎，我會讓他揍你的。”
"Je bent een lafaard. Ik zal mijn oudsten broer eens op je afsturen; die kan je wel met zijn pink aan en hij zal het doen ook."
“我可不怕你什麼大哥哥，我有一個比你大哥還大的大哥哥——而且我大哥哥能把你的大哥哥從那堵籬笆圍牆扔過去。” （兩個人的所謂的大哥哥都是虛構的。）
"Wat kan mij je oudste broer schelen! Ik heb een broer, die nog veel grooter is dan die van jou, en die smijt jou vierkant over de schutting." (De twee broeders bestonden slechts in hunne verbeelding.)
“你撒謊。”
"Dat is een leugen."
“你講的也不是真的。”
"Iets is nog geen leugen, omdat jij het blieft te zeggen."
湯姆用大腳趾頭在地上的灰土上劃了一道綫，說：
Tom maakte eene streep in het zand met zijn grooten teen en zeide:
“你若敢跨過這道綫，我就把你打趴在地上，讓你站不起來。誰敢，誰就得吃不了兜着走。”
"Stap hier eens over en ik zal je een pak geven, dat je niet meer op je beenen staan kunt."
這個新來的男孩毫不猶豫地跨過那道綫，說：
De nieuwe jongen stapte er dadelijk over en zeide:
“你說你敢打我，現在來看看你怎麼打法。”
"Nou, je zei dat je het doen zoudt; doe het dan ook."
“你不要逼我！你最好還是當心點。”
"Sar me niet; pas op!"
“哎，你不是說要打我嗎？——你為什麼不動手啊？”
"Wel, je zei dat je het doen zoudt. Waarom doe je 't dan niet?"
“得了，你要是肯給我兩個分幣，我就動手。”
"Sapperloot, ik doe het voor twee centen!"
新來的男孩果真從衣服口袋裏掏出兩個分幣，嘲弄地攤開手掌。湯姆一把將錢打翻在地。立刻兩個人像兩隻爭食的貓一樣，在地上的塵土裡滾打，撕扯起來，緊接着又是扯頭髮，又是揪衣領，拚命地捶打對方的鼻子，抓對方的臉。兩個人都弄得渾身是土，卻又都威風凜凜。最後誰勝誰敗逐漸見了分曉，湯姆從塵土中爬起來，騎在那個男孩的身上，攥緊拳頭使勁地打那個男孩。 “挨夠了嗎？求饒吧！”他說。
De nieuwe jongen haalde twee vuile centen uit zijn zak en bood die Tom met een spottend gezicht aan. Tom smeet de centen op den grond. In een oogenblik rolden en buitelden de jongens in het stof en vochten als leeuwen; een minuut lang rukten en plukten zij elkaar, trokken elkaar bij het haar en de kleeren, stompten en krabden elkander en overdekten zich met modder en lauweren. Een oogenblik later kwam er orde uit de verwarring en Tom werd uit den damp van het slagveld zichtbaar, op den nieuwen jongen gezeten en een regen van vuistslagen op hem doende nederdalen.
"Is het nou genoeg?" vroeg hij.
那個男孩只想掙脫出來。他氣得嚎啕大哭。
De jongen worstelde om van den grond op te komen. Hij schreeuwde meer uit woede dan van pijn.
湯姆還在不停地捶打，說：“求饒吧！”
"Is het nou genoeg?" zeide Tom, en het kloppen ving weer aan.
那男孩只好擠出幾個字：“饒了我！”
湯姆讓他站起來，對他說：
Eindelijk ontsnapte den nieuwen jongen een onderdrukt "genoeg," en Tom liet hem opstaan met de woorden:
“現在你知道我的厲害了吧！以後最好給我小心點，看看在跟誰嘴硬。”
"Dat is een goede les voor je, mannetje. Ik zou je raden een volgenden keer te kijken wien je voor hebt, eer je met iemand den gek steekt."
這位新來的男孩拍拍身上的塵土，哭哭啼啼地走開了。他不時地回過頭來，搖晃着腦袋，嚇唬湯姆：
“下次要是抓住你，我就，我就……”
湯姆對此不屑一顧，趾高氣揚地走開了。他的背剛一轉過來，那男孩子就抓起一塊石頭朝他砸過來，正打在湯姆的背上，接着就夾着尾巴，像羚羊似的飛快地跑掉了。湯姆窮追不捨，直追到他家。他就站在人家大門口，嚷着叫那男孩出來較量，可是那個對手只是在窗子裡朝他擠鼻子弄眼，拒不迎戰。最後那對手的媽媽出來了，咒罵湯姆是個邪惡下流、沒有家教的壞孩子，喝斥他趕快滾開。於是湯姆就走了，不過，他臨走時說還要尋機再教訓教訓那混小子一頓。
De nieuwe jongen stond op, sloeg het stof van zijne kleederen, en liep snikkende weg, terwijl hij gedurig het hoofd omdraaide en Tom dreigde, dat hij hem een ander maal wel te pakken zou krijgen. Tom beantwoordde de dreigementen met schimpscheuten en stapte voort met hooge borst. Hij had zijn rug echter nog niet gekeerd of de nieuwe jongen nam een steen op, smeet hem dien achterna, raakte hem daarmede tusschen de schouders en rende toen weg, zoo snel als zijne beenen hem dragen konden. Tom zette den verrader na tot aan zijn huis en ontdekte alzoo waar hij woonde. Een tijdlang bleef hij bij de deur post vatten, den vijand tartende buiten te komen, maar deze hield zich schuil achter het raam, waar hij tegen Tom gezichten stond te trekken. Eindelijk kwam de moeder van den vijand voor den dag, die Tom voor een leelijken, gemeenen jongen uitschold en hem gelaste zijn biezen te pakken. Toen ging Tom heen en mompelde tusschen zijne tanden, dat de nieuwe jongen geen cent waard was.
那天晚上，他回到家時已經很遲了。當他小心翼翼地從窗戶往裡爬時，猛然間發現了有人埋伏，仔細一看，原來是他的波莉姨媽。她看到他衣服被弄成那副樣子，原來就打算讓湯姆在星期六休息日幹活的決心現在就更加堅定了。
Hij kwam vrij laat te huis, en toen hij voorzichtig het raam insprong, viel hij in eene hinderlaag, in de persoon van zijne tante, bij wie, toen zij den staat zag, waarin zijne kleederen verkeerden, het besluit om zijn vrijen Zaterdag in een gevangenschap met dwangarbeid te veranderen, onherroepelijk vaststond.