La Aventuroj de Alicio en Mirlando

爱丽丝漫游奇境记

   Ĉapitro 4

   第 4 篇

   Ĉefe pri unu Lacerto nomata Bil

   兔子派遣小比尔进屋

   Alvenis ne la Muso, sed la Blanka Kuniklo, Ĝi trotis malrapide, kaj ĉirkaŭrigardadis, kvazaŭ ĝi serĉas ion. Ŝi aŭdis ĝin murmuri al si: “Ho, la Dukino, ho, miaj karaj piedoj, ho miaj felo kaj vangharoj! Ŝi ekzekutigos min. Tio estas same certa kiel la fakto ke mi ne amas la ĉasputorojn! Kie en la tuta mondo mi lasis ilin fali?”

Alicio tuj divenis ke ĝi serĉas la ventumilon kaj la paron da blankaj gantoj kapridfelaj, kaj ŝi bonkore komencis ĉirkaŭserĉi ilin. Sed ne prosperis al ŝi trovi ilin, ĉar de kiam ŝi naĝadis en la lageto, ĉio absolute ŝanĝiĝis; malaperis la vitra tablo, la pordeto, kaj eĉ la granda halo mem.

   原来是那只小白兔,又慢慢地走回来了,它在刚才走过的路上焦急地到处审 视,好像在寻找什么东西,爱丽丝还听到它低产咕噜:“公爵夫人呵!公爵夫人, 唉!我亲爱的小爪子呀!我的小胡子呀!她一定会把我的头砍掉的,一定的!就 像雪貂是雪貂那样千真万确!我是在哪儿丟掉的呢?”爱丽丝马上猜到它在找那 把扇子和那双羊皮手套,于是,她也好心地到处寻找,可是找不见,自从她在池 塘里游荡以来,好像所有东西都变了,就是那个有著玻璃桌子和小门的大厅也都 不见了。

   Baldaŭ dum Alicio ĉirkaŭserĉas, la Kuniklo rimarkis ŝin, kaj per kolera voĉo ekkriis al ŝi: “Nu, Mariano, kion do vi faras ĉi tie ekstere? Vi tuj kuru en la domon kaj alportu paron da gantoj kaj ventumilon. Rapidu, for!”

Alicio tuj ekkuris en la direkto al kiu ĝi montris. Pro timo de ĝia kolero ŝi eĉ ne provis klarigi ke ŝi ne estas Mariano.

   不一会,当爱丽丝还在到处找的时候,兔子看见了她,并且生气地向她喊道: “玛丽.安,你在外面干什么?马上回家给我拿一双手套和一把扇子来。赶快去!” 爱丽丝吓得要命,顾不得去解释它的误会,赶快按它指的方向跑去了。

   “Li ja kredas ke mi estas lia ĉambristino,” ŝi al si diris, kurante. “Kia surprizego estos por li eltrovi kiu mi estas! Sed bone estos alporti al li la ventumilon kaj gantojn, t.e. se prosperos al mi trovi ilin.”

Dirante tion, ŝi trovis sin staranta antaŭ ĉarma malgranda dometo kun sur la pordo neta nom‐tabulo kaj gravurita sur ĝi la nomo Sro. B. Kuniklo. Ŝi eniris, ne frapinte la pordon, kaj rapidis supren per ŝtuparo timante ke ŝi renkontiĝos kun la efektiva Mariano, kaj estos forigita el la domo antaŭ ol ŝi povos trovi la ventumilon kaj gantojn.

   “它把我当成它的女仆了,”她边跑边对自己说,“它以后发现我是谁,会 多么惊奇啊!可是我最好还是帮它把手套和扇子拿去──要是我能找到的话。” 她说着到了一幢整洁的小房子前,门上挂著一块明亮的黄铜小牌子,刻著“白兔 先生”。她没有敲门就进去了,急忙往楼上跑,生怕碰上真的玛丽.安,如果那 样的话,她在找到手套和扇子之前就会从这个小屋里被赶出来的,

   “Kiel strange estas,” diris Alicio al si, “esti ĉirkaŭsendata de Kuniklo! Eble ankaŭ Dajna igos min porti por ŝi depeŝojn. Jen kio povus okazi. ‘Fraŭlino Alicio, venu, pretigu vin por la promeno.’ ‘Post unu momento, varnjo; tamen ĝis Dajna revenos, mi devas gardi la mustruon, por ke la muso ne eliru.’ Sed mi kredas ke, se Dajna komencus tiamaniere estri la domanojn, oni ne permesus al ŝi resti en la domo.”

   “这真奇怪!”爱丽丝对自己说,“给一只兔子跑腿,我看下一步就该轮到 黛娜使唤我了。”于是她就想象那种情景:“‘爱丽丝小姐,快来我这儿,准备 去散步,’‘我马上就来,保姆!可是在黛娜回来之前,我还得看着老鼠洞,不 许老鼠出来,’不过,假如黛娜像这样使唤人的话,他们不会让它继续呆在家里 了。”

   Dum ŝi parolis, ŝi trovis sin en neta ĉambreto kiu havis tablon apud la fenestro, kaj jen sur la tablo (kion ŝi esperis trovi) ventumilo kaj kelkaj paroj da blankaj gantetoj. Preninte la ventumilon kaj unu paron da gantoj, ŝi estis tuj forlasonta la ĉambron kiam okaze ŝi rimarkis, starantan apud la spegulo, boteleton. Tiu boteleto ne havis surskribon kun la invito TRINKU MIN, tamen ŝi malŝtopis kaj almetis ĝin al la lipoj. “Kiam ajn mi aŭ manĝas aŭ trinkas ĉi tie funde, nepre okazas io stranga, do mi volas provi kian efikon havos ĉi tiu boteleto. Mi tre esperas ke ĝi denove grandigos min, ĉar mi vere enuas esti tia malgrandaĵeto kia nun mi estas.”

   这时,她已经走进了一间整洁的小房间,靠窗子有张桌子,桌子上正像她希 望的那样,有一把扇子和两、三双很小的白羊羔皮手套,她拿起扇子和一双手套。 正当她要离开房间的时候,眼光落在镜子旁边的一个小瓶上。这一次,瓶上没有 “喝我”的标记。但她却拔开瓶塞就往嘴里倒。她想,“我每次吃或喝一点东西, 总会发生一些有趣的事。所以我要看看这一瓶能把我怎么样。我真希望它会让我 长大。说真的,做我现在这样一点儿的小东西,真厌烦极了。”

   Kaj tian efikon ĝi fakte havis, efikon preskaŭ tujan; ĉar antaŭ ol ŝi eltrinkis duonon de la enhavo, ŝi sentis la kapon premata kontraŭ la plafono, kaj devis klini la dorson por ke ŝi ne rompu al si la kolon. Si tuj demetis la bote­leton dirante: “Sufiĉas! mi esperas ke mi ne kreskos plu. Jam mi ne povas eliri tra la pordo. Ho, mi tre volas ke mi ne tiom trinkis.”

   小瓶真的照办了,而且比她期望的还快,她还没有喝到一半,头已经碰到了 天花板,因此,必须立即停止,不能再喝了!否则脖子要给折断了。爱丽丝赶紧 扔掉瓶子,对自己说:“现在已经够了,不要再长了,可是就是现在这样,我也 已经出不去了。嗨!我別喝这么多就好啦!”

   Ho, ve! Jam tro malfrue estis por voli tion. La kresko tute ne ĉesis, sed daŭradis ĝis ŝi devis stari sur la genuoj, kaj plu daŭradis ĝis eĉ por tio mankis spaco. Ŝi klopodis kuŝi sur la planko havante unu kubuton kontraŭ la pordo kaj la alian klinitan ĉirkaŭ la kapo. Sed ankoraŭ plu ŝi kreskis, kaj—jen, ŝia lasta rimedo—ŝi ŝovis unu brakon el la fenestro kaj unu piedon en la kamentubon, dirante:

   唉!现在已经太迟了!她继续长啊,长啊!再待一会儿就得跪在地板上了, 一分钟后,她必须躺下了,一只胳膊撑在地上,一只胳膊抱着头、可是还在长, 这时只得把一只手臂伸出窗子,一只脚伸进烟囪,然后自语说:“还长的话怎么 办呢?我会变成什么样子呢?”

   “Nu, kio ajn okazos, jam nenion plu mi povas fari. Kio al mi okazos? Kio?” Tre feliĉe por Alicio la sorĉboteleto jam plene efikis; ŝi ne plu kreskis, tamen ŝia nuna amplekso estis por ŝi tre malkomforta, kaj ĉar ŝajne ekzistis nenia eblo iam eliri tiun ĉambron, ni ne miru ke ŝi nun fariĝis tre malgaja.

   幸运的是这只小魔术瓶的作用已经发挥完了,她不再长了,可是心里很不舒 服,看来没有可能从这个房子里出去了。

   “Estis multe pli agrable en la hejmo,” pensis la kompatindulo, “ĉar tie ne okazis ke oni ĉiam alterne kreskis kaj malkreskis, kaj ĉirkaŭ‐ordoniĝis de musoj kaj kunikloj. Preskaŭ mi volas ke mi ne estus enirinta tiun tuneleton; tamen, malgraŭ ĉio, la ĉitiea vivo estas certe kurioza kaj interesa. Ho, mi tre miras kio okazis al mi. En la pasinto, kiam mi legis la fefabelojn, mi ĉiam supozis ke en la reala mondo tute ne okazas tiaj aferoj; sed jen mi mem trovas min en la mezo de ia vera fefabelo! Oni devos, oni certege devos, verki libron pri mi. Mi mem verkos ĝin, tuj kiam mi estos plenkreskinta. Sed mi ja estas plene kreskinta jam nun”—diris ŝi per malgaja voĉo “almenaŭ tie ĉi ne estas spaco por kreski plu.

   “在家里多舒服,”可怜的爱丽丝想,“在家里不会一会儿变大,一会儿变 小,而且不会被老鼠和兔子使唤。我希望不曾钻进这个兔子洞,可是……可是这 种生活是那么离奇,我还会变成什么呢?读童话时我总认为那种事情永远不会发 生的,可现在自己却来到这童话世界了,应该写一本关于我的书,应该这样,当 我长大了要写─本──可我现在已经长大了啊。”她又伤心地加了一句:“至少 这儿已经没有让我再长的余地了。”

   Ĉu sekvas do (pensis ŝi) ke mi neniam fariĝos pli aĝa ol nun? Tio ja estus unuflanke tre agrabla: neniam fariĝi maljunulino! Sed aliflanke, devi ĉiam lerni la lecionojn, ho, mi ne ŝatus tion!”

   “可是,”爱丽丝想,“我不会比现在年龄更大了!这倒是一个安慰,我永 远不会成为老太婆了。但是这样就得老是上学了。唉,这我可不情愿!”

   “Vi stulta Alicio,” ŝi respondis al si, “Kiel vi povus lerni lecionojn tie ĉi? Apenaŭ estas spaco por vi, kie do lokiĝus lernolibroj?”

   “啊,你这个傻爱丽丝!”她又回答自己,“你在这儿怎么上学呢?哎唷, 这间房子差点儿装不下你,哪里还有放书的地方呢?”

   Kaj tiamaniere ŝi daŭrigis la konversacion, diskut­ante kaj argumentante kontraŭ si. La Kuniklo falas en sian kukumejon.

   她就这样继续说着,先装这个人,然后又装另一个人,就这样说了一大堆话。 几分钟后,她听到门外有声音,才停止唠叨去听那个声音。

   Post kelkaj momentoj ŝi ĉesis paroli kaj aŭskultis, ĉar ŝi aŭdis ekster la ĉambro ies voĉon diranta: “Mariano, Mariano! se vi ne tuj alportos al mi la gantojn—” Sekvis la sonoj de piedtrotetado supren laŭ la ŝtuparo. Alicio komprenis ke la Kuniklo venas por serĉi Marianon. Pro timo al li, ŝi tiel forte tremis ke la tuta dometo skuiĝis. Ŝi ja forgesis ke nun ŝi estas preskaŭ miloble pli granda ol la Kuniklo, kaj tute ne bezonas timi ĝin.

   “玛丽?安,玛丽?安!”那个声音喊道,“赶快给我拿手套,” 然后一连串小脚步声步上楼梯了。爱丽丝知道这是兔子来找她了,但是她忘了自 己现在已经比兔子大了一千倍,因此还是吓得发抖,哆嗦得屋子都摇动了,

   Laŭ la aŭdataj sonoj la Kuniklo alvenis ĝis la pordo, kaj klopodadas malfermi ĝin. Sed, ĉar la pordo estis malfermebla nur internen, kaj ĉar Alicio forte premas ĝin per la kubuto, tiu klopodado malsukcesis. Ŝi aŭdis ĝin diri al si: “Do, mi ĉirkaŭiros kaj eniĝos tra la fenestro.”

   免子到了门外,想推开门,但是门是朝里开的,爱丽丝的胳膊肘正好顶著门, 兔子推也推不动,爱丽丝听到它自语说,“我绕过去,从窗子爬进去。”

   “Vi ne faros tion” pensis Alicio. Atendinte ĝis ŝi aŭdas la Kuniklon apude sub la fenestro, ŝi subite eletendis la manon kaj faris prov­kapton en la aero. En la manon ŝi ricevis nenion, sed aŭdis subitan timekkrion, la falon de ia korpo, kaj samtempe la sonon de frakasata vitro. El tio ŝi konkludis ke ĝi falis en kuku­mejon, aŭ en ion tiuspecan.

   “这你休想,”爱丽丝想,她等了一会,直到听见兔子走到窗下,她突然伸 出了手,在空中抓了一把,虽然没有抓住任何东西,但是听到了摔倒了的尖叫声, 和打碎玻璃的哗啦啦的响声,根据这些声音,她断定兔子掉进玻璃温室之类的东 西里面了。

   Post unu momenton ŝi aŭdis tre koleran voĉon (certe la voĉon de l’ Kuniklo) diranta: “Pat, Pat, kie vi estas, kanajlo?” kaj responde (de malproksime) jen alia voĉo de ŝi nekonata: “Se plaĉas, Moŝto, jen mi tie ĉi. Mi fosas pomojn.”

   接着是兔子的气恼声:“帕特!帕特!你在哪里?”然后,是一个陌生的声 音,“是,我在这儿挖苹果树呢?老爷!”

   “Fosas pomojn? Ĉi tien, sencerbulo, kaj eligu min el ĉi tio.” (Denove aŭdiĝas sonoj de frakasata vitro.)

   “哼!还挖苹果树呢!”兔子气愤地说,“到这儿来,把我拉出来!”接着 又是一阵弄碎玻璃的声音。

   “Nun, vi diru al mi, Pat, kio tio estas en la fenestro?”

   “给我说,帕特,窗子里是什么?”

   “Brako, Ekscelenco.” (Laŭ la akcento per kiu li parolis li certe estis irlandano.)

   “哟,一只胳膊,老爷!”

   “Ĉu ‘brako’ vi diris, stultulo? Kiu en la tuta mondo iam vidis brakon tiel grandan? Ĝi ja ŝtopas la tutan fenestron.”

   “─只胳膊!你这个傻瓜,哪有这样大的胳膊,嗯,它塞满了整个窗户呢!”

   “Estas vero, Ekscelenco; sed, malgraŭ ĉio, ĝi estas brako.”

   “不错,老爷,可到底是一只胳膊。”

   “Nu, ĝi ne devas esti tie, kio ajn ĝi estas. Vi iru tuj kaj forprenu ĝin.”

   “嗯。別罗嗦了,去把它拿掉!”

   Post tio sekvis longa silento; nur malofte Alicio aŭdis flustraĵojn: ekze., “Mi ne ŝatas ĝin, Moŝto, tut’ ne, tut’ ne!” kaj “Vi obeu, malkuraĝulo.”

En la fino ŝi la duan fojon eletendis la manon kaj faris provkapton en la aero. Ĉi tiun fojon ŝi aŭdis du timkriojn, kaj ankaŭ duobliĝis la sonoj de frakasata vitro. “Tiu kukumejo nepre havas multe da kadroj,” pensis Alicio. “Kion oni projektos nun? Pri la projekto eltiri min el la fenestro, se nur ili povus, mi estus tute kontenta, ĉar mi ja ne volas resti tie ĉi eterne.”

   沉寂了好一阵,这时爱丽丝只能偶尔听到几句微弱的话音,如:“我怕见它, 老爷,我真怕它!”……“照我说的办,你这个胆小鬼!”最后,她又张开手, 在空中抓了一把,这一次听到了两声尖叫和更多的打碎玻璃的声音,“这里一定 有很多玻璃温室!”爱丽丝想,“不知道他们下一步要干什么?是不是要把我从 窗子里拉出去,嘿,我真希望他们这样做,我实在不愿意再呆下去了!”

   Pasis kelka tempo en plena silento. Poste rompis la silenton rulbruo de malgrandaj vagonradoj, kaj voĉoj ne malmultaj ekparolis ĉiuj kune. Ŝi elaŭdis nur la sekvantajn:

“Kie la alia ŝtupetaro?—Mi ja devis alporti nur unu, la alian Bil alportas—Bilĉo, ĝin starigu tie ĉi—Jen en ĉi tiu angulo ni starigu ilin—Ne, ne! antaŭ ĉio necesas kunligi ilin, alie ni ne atingos la fenestron—Vi ne ĝenu vin, ili jam sufiĉe taŭgas—Vi, Bil, ekkaptu ĉi tiun ŝnuron—Ĉu la tegmento subtenos la premon?—Gardu vin, jen malfiksiĝinta ardezaĵo—Ho, ĝi jam falas, gardu la kapojn sube—(Laŭta frakaso)—Nu, kiu fuŝis tion?—Mi kredas ke Bil—Kiu devas derampi la kamentubon?—Ne, mi ne volas, vi rampu mem—Tion ne mi, Bil devas—Bil, la mastro ordonas ke vi derampu.”

   她等了─会,没有听到什么声音,后来传来了小车轮的滚动声,以及许多人 说话的嘈杂声,她听到说:“另外一个梯子呢?……嗯,我只拿了一个,別一个 比尔拿着……比尔,拿过来,小伙子……到这儿来,放到这个角上……不,先绑 在一起,现在还没一半高呢!……对,够了,你別挑刺啦!─一比尔,这里,抓 住这根绳子……顶棚受得了吗?……小心那块瓦片松了……掉下来了,低头! (一个很大的响声)……现在谁来干?……我认为比尔合适,它可以从烟囪里下 去。……不,我不干!……你干!……这我可不干……应该比尔下去……比尔! 主人说让你下烟囪!”

   “Do, Bil devas derampi la kamentubon,” pensis Alicio. “Ĉiujn malagrablaĵojn oni trudas al Bil. Mi ne volus esti en la situacio de Sro. Bil. La fajrujo estas tre mallarĝa, sed malgraŭ ĉio mi nepre sukcesos trafi lin per la piedo.”

   “啊,这么说比尔就要从烟囪下来了,”爱丽丝对自己说,“嘿,它们好像 把什么事情都推在比尔身上,我可不做比尔这个角色。说真的这个壁炉很窄,不 过我还是可以踢那么一下。”

   Ŝi eltiris la piedon kiel eble pleje el la tubo kaj atendis ĝis ŝi aŭdis tutapude en la tubo ĉirkaŭ­gratadon kaj rampadon de iu besteto (kiaspeca ĝi estis, ŝi el la sonoj ne povis diveni). Tiam dirante al si ‘Tio nepre estas Bil’ ŝi provfrapis per la piedo en la tubon, kaj atende aŭskultis.

   她把伸进烟囪里的脚收了收,等到听到一个小动物(她猜不出是什么动物) 在烟囪里连滚带爬地接近了她的脚,这时她自语说:“这就是比尔了,”同时狠 狠地踢了一脚,然后等着看下一步会发生些什么。

   Unue ŝi aŭdis laŭtan ĥoron:

“Jen Bil tie supre! Pafiĝis el tubo!! Falas teren!!!”

Poste la voĉo de l’ Kuniklo diranta tutsole: “Kaptu lin, vi ĉe la barilo.” Sekvis unumomenta silento kaj fine alia konfuza voĉaro:

“Subtenu la kapon—Brandon. Ne sufoku lin—Kio al vi okazis, kunulo—Diru al ni—”

   首先,她听到一片叫喊:“比尔飞出来啦!”然后是兔子的声音:“喂,篱 笆边的人,快抓住它!”静了一会儿,又是一片乱嚷嚷:“抬起它的头……,快, 白兰地……別呛著了它!怎么样了?老伙计,刚才你碰见了什么?告诉我们。”

   Aŭdiĝis responde tre malforta sibla voĉo (“jen la voĉo de Bil,” pensis Alicio).

“Nu, apenaŭ mi scias—ne pli, dankojn—jam mi refortiĝas—mi estas tro konfuzita por rakonti—io—kvazaŭ risorte—atakis min—kaj mi pafiĝis supren kiel raketo—jen ĉio.”

   最后传来的是一个微弱的尖细声(爱丽丝认为这是比尔)“唉,我一点也不 知道……再不要,谢谢你,我已经好多了……我太紧张了,没法说清楚,我所知 道的就是……不知什么东西,就像盒子里的玩偶人(西方小孩经常玩一种玩偶盒, 一打开盒盖即弹出小玩偶来。)一样弹过来,于是,我就像火箭一样飞了出来!”

   “Tute vere, ni ja vidis vin,” diris la aliaj.

   “不错,老伙计!你真是像火箭一样。”另外一个声音说。

   “Ni devas ekbruligi la domon,” diris la voĉo de l’ Kuniklo. Alicio tuj ekkriis kiel eble plej laŭte “se vi tion atencos, mi instigos kontraŭ vi Dajna’n.”

   “我们必须把房子烧掉!”这是兔子的声音。爱丽丝尽力喊道:“你们敢这 样,我就放黛娜来咬你们!”

   Sekvis tuja kaj plena silento. “Kion nun ili faros?” pensis Alicio. Laŭ ŝi la plej prudenta rimedo estus forpreni la tegmenton.

Post unu, du momentoj denove komencis ĉirkaŭmoviĝo, kaj la Kuniklo aŭdigis sin dirante: “Sufiĉos por komenco unu plena puŝĉaro.”

   接着,是死一般的寂静,爱丽丝想:“不知道它们下一步想干什么,如果它 们有见识的话,就应该把屋顶拆掉。”过了一两分钟,它们又走动了,爱丽丝听 到兔子说:“开头用一车就够了。”

   “Plena puŝĉaro da kio?” pensis Alicio. Tiu dubo ne daŭris longe, ĉar en tiu sama momento, enŝutiĝis tra la fenestro, kun kvazaŭ‐hajla bruo, amaso da ŝtonetoj, kaj kelkaj el ili eĉ frapis al ŝi la vizaĝon. Ŝi diris al si: “Tion mi tuj ĉesigos,” kaj aldonis laŭte: “Se vi ree faros tion, mi Dajna’n.…”

Denove la tuja kaj plena silento!

   “一车什么呀?”爱丽丝想,但一会儿就知道了,小卵石像暴雨似的从窗子 扔进来了,有些小卵石打到了她的脸上,“我要让他们住手,”她对自己说,然 后大声喊道:“你们最好別再这样干了!”这一声喊叫后,又是一片寂静。

   Alicio surprize rimarkis ke la ŝtonetoj kuŝ­antaj sur la planko ĉiuj ŝanĝiĝas en kuketojn, kaj venis en sian kapon la feliĉa ideo “Se mi manĝos unu el tiuj kuketoj, nepre okazos al mi iuspeca korpŝanĝo, kaj ĉar nun tia ŝanĝo neniel povas kreskigi min, sekvas ke la efiko estos malkreskiga.”

   爱丽丝惊奇地注意到,那些小卵石掉到地板上部变成了小点心,她脑子里立 即闪过了一个聪明的念头:“如果我吃上一块,也许会使我变小,现在我已经不 可能更大了,那么,它一定会把我变小的。”

   Ŝi do englutis unu, kaj kun granda ĝojo kon­statis ke ŝi tuj komencas malkreski. Tuj kiam ŝi estis sufiĉe malalta por trairi la pordon, ŝi forkuris el la domo, kaj trovis ke granda aro da malgrandaj birdoj kaj bestoj staras ekstere atendante ŝin. La kompatinda lacerto Bil sidis en la mezo subtenate de du kobajoj kiuj donas al li trinkaĵon el boteleto. Ĉiuj sin ĵetis al Alicio, sed ŝi forkuris kiel eble plej rapide kaj baldaŭ trovis sin staranta sekure en densa arbaro.

   开是,她吞了一块点心,当即明显地迅速缩小了。在她刚刚缩到能够穿过门 的时候,就跑出了屋子,她见到一群小动物和小鸟都守在外边,那只可怜的小壁 虎──比尔在中间,由两只豚鼠扶著,从瓶子里倒着东西喂它。当爱丽丝出现的 瞬间,它们全都冲上来。她拼了命,总算跑掉了,不久她就平安地到了一个茂密 的树林里。

   “Kaj nun,” diris al si Alicio ĉirkaŭvaganta en la arbaro, “la unua celo kompreneble estas rekreski ĝis la ordinara grandeco, kaj la dua estas trovi la vojon en tiun belan ĝardenon.”

   “我的第一件事,”爱丽丝在树林中漫步时对自己说,“是把我变到正常大 小,第二件就是去寻找那条通向可爱的小花园的路。这是我最好的计划了。”

   Sendube tre bona plano! sed, bedaŭrinde, ŝi ne havis eĉ la plej malgrandan ideon kia­maniere ŝi devos plenumi ĝin. Dum ŝi serĉe esploris inter la arboj, akra hundbojo altiris ŝian atenton.

   听起来,这真是个卓越的计划,而且安排得美妙而简单,唯一的困难是她不 知道怎样才能办成。正当她在树林中着急地到处张望时,她头顶上面传来了尖细 的犬吠声。

   Jen grandega hundido de alte rigardis sur ŝin el grandaj rondaj okuloj, kaj malvigle etendis unu piedon por tuŝi ŝin. “Ho, vi dorlotaĵeto,” diris ŝi en sia plej dorlota voĉo, kaj penis fajfi al ĝi. Sed interne ŝi tre timis pensante ke ĝi eble estas malsata, kaj en tiu okazo povas formanĝi ŝin, malgraŭ la dorloto.

   她赶紧抬头朝上看,一只大的叭儿狗,正在瞪着又大又圆的眼睛朝下 看着她,还轻轻地伸出一只爪子,要抓她。“可怜的小东西!”爱丽丝用哄小孩 的声调说,一边还努力地向它吹口哨。但是实际上,她心里吓得要死,因为想到 它可能饿了,那么不管她怎么哄它,它还是很可能把她吃掉的。

   Apenaŭ konsciante kion ŝi faras, ŝi levis malgrandan branĉeton kaj tenis ĝin antaŭ la hundido, kiu tuj saltis en la aeron kun laŭta ĝojbojo, kaj ĵetinte sin sur la branĉeto ŝajnigis mortskui ĝin.

Por eviti esti piedpremata, Alicio gardis sin malantaŭ granda kardo. Tuj kiam ŝi reaperis sur la alia flanko, branĉeto en mano, la hundido denove atakis, kaj pro ĝia arda deziro ĝin kapti, tute renversiĝis. Alicio, pensante en si ke tio estas kvazaŭ oni ludus kun tirĉevalo, kaj en ĉiu momento atendante ke ŝi estos piedpremata, ree ĉirkaŭkuris la kardon. La hundido, siaparte, komencis fari rapide tutan serion da sinĵetoj; ĉiufoje ĝi nur malmulte antaŭen kuris, sed multe kuris malantaŭen. Senĉese ĝi raŭke bojadis, ĝis fine ĝi sidiĝis malproksime, kaj spiregadis, kun lango elpendiĝanta kaj la grandaj okuloj duonfermitaj.

   她几乎不知道该怎么办,拾了一根小树枝,伸向小狗,那只小狗立即跳了起 来,高兴地汪、汪叫著,向树枝冲过去,假装要咬,爱丽丝急忙躲进一排蓟树丛 后面,免得给小狗撞倒,她刚躲到另一边,小狗就向树枝发起第二次冲锋。它冲 得太急了,不但没有抓着树枝,反而翻了个筋斗,爱丽丝觉得真像同一匹马玩耍, 随时都有被它踩在脚下的危险,因此,她又围着蓟树丛转了起来,那只小狗又向 树枝发起了一连串的冲锋。每一次都冲过了头,然后再后退老远,而且嘶声地狂 吠著。最后它在很远的地方蹲坐了下来,喘著气,舌头伸在嘴外,那双大眼睛也 半闭上了。

   Tiu momento ŝajnis al Alicio oportuna por forkuro. Ŝi tuj ekkuris, kaj ne ĉesis kuradi ĝis ŝi sentis sin laca kaj spireganta, kaj (pro la longa interspaco) la bojado fariĝis apenaŭ aŭdebla.

   这是爱丽丝逃跑的好机会,她转身就跑了,一直跑得喘不过气来,小狗的吠 声也很远了,才停了下来。

   “Tamen ĝi estis tre bela hundeto,” diris Alicio apogante sin kontraŭ ranunkuleto por ripozi; kaj ventumante sin per unu el ĝiaj folioj ŝi daŭrigis: “Mi tre volus instrui al ĝi lertfaraĵojn, se nur mi estus… taŭgegranda. Ho, preskaŭ mi forgesis ke mi devas rekreski! Mi konsideru kion fari; mi kredas ke nepre estos necese ke mi trinku aŭ manĝu ion. Sed jen la ĉefa demando: kion trinki aŭ manĝi.”

   “然而,这是只多么可爱的小狗啊!”在爱丽丝靠在一棵毛茛上,用一片毛 茛叶搧著休息时说,“要是我像正常那么大小,我真想教它玩许多把戏,啊,亲 爱的,我几乎忘记我还要想法再长大呢?让我想一想,这怎么才能做到呢?我应 该吃或者喝一点什么东西,可是该吃喝点什么呢?”

   Alicio ĉirkaŭrigardis sur ĉiujn florojn kaj herbtrunketojn, sed nenion ŝi vidis kiu havis la aspekton esti la taŭga manĝaĵo. Sed jen, apud ŝi, staris granda fungo, egale alta kun ŝi mem. Esplorinte ĝin, sube kaj ĉirkaŭe, ŝi decidiĝis esplori ankaŭ la supron.

   确实,最大的问题是吃喝点什么呢?爱丽丝看着周围的花草,没有可吃喝的 东西。离她很近的地方长着一个大蘑菇,差不多同她一样高。她打量了蘑菇的下 面、边沿、背面,还想到应该看看上面有什么东西。

   Levinte sin sur la piedpintojn, ŝi havis la okulojn ĝuste super la rando. Sidantan sur la supro, kun la brakoj falditaj, ŝi ekvidis grandan bluhaŭtan raŭpon kiu serene fumas longan turkan pipon.

   她踮起脚尖,沿蘑菇的边朝上看,立即看到一只蓝色的大毛毛虫,正环抱胳 膊坐坐在那儿,安静地吸着一个很长的水烟管,根本没有注意到她和其它任何事 情。

Text from wikisource.org
Audio from LibreVox.org
Text from angelibrary.com